Dzięki temu każda z tych części uzyskuje swoją własną przestrzeń oraz swój własny czas istnienia. Czas ten każdorazowo zależny jest od tego, ile masy, energii oraz przestrzeni znajduje się w obszarze życia obiektu, czyli w miejscu jego zamieszkania. Poszczególne obiekty uzyskują różne czasy życia, a skala rozpiętości jest tak duża, jak duże rozbieżności występują na poziomie masy, energii oraz przestrzeni danego obiektu. Jednak w skali makro Wszechświat obserwowalny jest Wszechświatem izotropowym, w którym obowiązuje dylatacja czasu. Dzięki temu czas życia poszczególnych obiektów, rozważanych w ujęciu poziomowym, jest zawsze zbliżony i każdorazowo bliski wartości stu lat.

Rozważając całościowy model Wszechświata w kontekście równoważności poszczególnych wielkości fizycznych, które determinują rozumienie poszczególnych teorii naukowych, a zarazem stanowią te teorie, należy wskazać. Równoważnością wyjściową jest równoważność energii do masy. Równoważność ta pozwala zrównać energię z masą, a następnie wyrazić wszechświat grawitacyjnie, w formie masy, a jednocześnie rozważać jego zachowanie na podstawie energii, czyli fotonu poruszającego się z prędkością światła. Z równoważności wyjściowej uzyskiwana jest docelowa równoważność masy z energią, która uwzględnia również równoważność czasu. Drugą formą równoważności jest równoważność energii, niezbędnej do uzyskania prędkości światła, z masą osobliwości początkowej. Równoważność czasu wynika w tym wypadku z faktu, zgodnie z którym obiekt o nieskończonej energii załamuje każdy czas do nieskończoności. Dylatacja czasu powoduje związanie masy i przestrzeni z czasem. Tym samym w skali makro występuje równoważność masy i przestrzeni z czasem. W efekcie, niezależnie od zaawansowania wiedzy naukowej, przeliczenie Wszechświata zawsze następuje z zastosowaniem tej samej ścieżki logiczno-matematycznej. Im bardziej zaawansowana nauka, tym dokładniej Wszechświat może zostać obliczony, jednak równoważności poszczególnych wielkości fizycznych, które determinują główne cechy Wszechświata całościowego, zostały ustalone już przez starożytnych.

Rozważając całościowy model Wszechświata w kontekście współczesnych teorii naukowych, należy zaznaczyć, iż kosmologiczny model Wszechświata I stopnia to model, który wynika z najważniejszych współczesnych teorii naukowych, a zarazem stoi na styku tych teorii.