Dzięki temu każda z tych części uzyskuje swoją własną przestrzeń oraz swój własny czas istnienia. Czas ten każdorazowo zależny jest od tego, ile masy, energii oraz przestrzeni znajduje się w obszarze życia obiektu, czyli w miejscu jego zamieszkania. Poszczególne obiekty uzyskują różne czasy życia, a skala rozpiętości jest tak duża, jak duże rozbieżności występują na poziomie masy, energii oraz przestrzeni danego obiektu. Jednak w skali makro Wszechświat obserwowalny jest Wszechświatem izotropowym, w którym obowiązuje dylatacja czasu. Dzięki temu czas życia poszczególnych obiektów, rozważanych w ujęciu poziomowym, jest zawsze zbliżony i każdorazowo bliski wartości sto lat.

Rozważając całościowy model Wszechświata w kontekście równoważności poszczególnych wielkości fizycznych, które determinują rozumienie poszczególnych teorii naukowych, a zarazem stanowią te teorie, należy wskazać. Równoważnością wyjściową jest równoważność energii do masy. Równoważność ta pozwala zrównać energię z masą, a następnie wyrazić wszechświat grawitacyjnie, w formie masy, a jednocześnie rozważać jego zachowanie na podstawie energii, czyli fotonu poruszającego się z prędkością światła. Z równoważności wyjściowej uzyskiwana jest docelowa równoważność masy do energii, która uwzględnia również równoważność czasu. Drugą formą równoważności jest równoważność energii niezbędnej do uzyskania prędkości światła do masy osobliwości początkowej. Równoważność czasu wynika w tym wypadku z faktu, zgodnie z którym obiekt o nieskończonej energii załamuje każdy czas do nieskończoności. Dylatacja czasu powoduje związanie masy i przestrzeni z czasem. Tym samym w skali makro występuje równoważność masy i przestrzeni do czasu. W efekcie, niezależnie od zaawansowania wiedzy naukowej, przeliczenie Wszechświata zawsze następuje z zastosowaniem tej samej ścieżki logiczno-matematycznej. Im bardziej zaawansowana nauka, tym dokładniej Wszechświat może zostać obliczony, jednak równoważności poszczególnych wielkości fizycznych, które determinują główne cechy Wszechświata całościowego, zostały ustalone już przez starożytnych.

Rozważając całościowy model Wszechświata w kontekście współczesnych teorii naukowych, należy wskazać. Kosmologiczny model Wszechświata I stopnia to model, który wynika z najważniejszych współczesnych teorii naukowych, a zarazem stoi na styku tych teorii.