Przekładając omawianą historię na współczesny języki naukowy, należy wskazać, iż w języku starożytnym zarówno laska, jak i wąż oznaczają linię, a niezależnie od tego oznaczają czas, rozumiany jako czas liniowy. Węże są elementem wielu piramid oraz budowli megalitycznych, które służą do odmierzania czasu. Utożsamianie węża z czasem wynika z historii języków starożytnych, w których siłom natury, czyli współczesnym wielkościom fizycznym, przypisywano nazwy zwierząt. Utożsamianie węża z czasem, a zarazem grawitacją, odnosi się do braku nóg, czyli do braku nośnika ciała. Porównanie to związane jest z niewystępowaniem nośnika na poziomie tego z oddziaływań podstawowych, które utożsamiane jest z czasem, a zarazem przedmiotami materialnymi. Jedynym oddziaływaniem, które nie posiada nóg, czyli nośnika, jest oddziaływanie grawitacyjne, a tym samym czasowe. Laska również utożsamiana jest z brakiem nóg lub problemami z chodzeniem. Jednak w tym wypadku jej znaczenie jest przeciwstawne, ponieważ pomaga chodzić. Laska oznacza również starość, czyli upływ czasu życia człowieka. W efekcie laska oraz wąż są przeciwstawnie tożsame i oznaczają czas, gdzie laska odzwierciedla upływający czas absolutny, a zarazem nieupływający czas stały, natomiast wąż odzwierciedla upływający czas względny. Historia o wężu zawarta jest również w opisie stworzenia. Również w tym opisie Bóg odbiera nogi wężowi zaraz po stworzeniu świata. W ujęciu pierwotnym historia ta nie odnosi się do aspektów moralnych, ponieważ utożsamienie węża ze złem nastąpiło później i wyewoluowało z pierwotnego znaczenia słowa wąż. Późniejsze utożsamianie węża ze złem wynika z następującego założenia. Wąż to bezcząsteczkowa grawitacja, grawitacja czyni masę, a masa to przedmioty. Człowiek będący pod wpływem węża to materialista. Z tego też względu w językach współczesnych istnieje powiedzenie mieć węża w kieszeni, co oznacza skupiać się bardziej na przedmiotach niż ludziach.

Argumenty do wyjścia z Egiptu wynikały więc z następujących faktów. Rzucanie laski, która zmienia się w węża, wskazuje na relację, jaka zachodzi pomiędzy czasem stałym, w którym wszystko jest z góry przewidziane, a czasem względnym, w którym przyszłość jest nieznana. Rozdzielenie wód od wód to rozdzielenie ciemnej energii od pozostałej części masy i energii, w efekcie którego odczuwalny jest czas względny, w którym przyszłość jest nieznana.