Model kosmologiczny pierwszego stopnia odnosi się do ogólnej relacji, jaka zachodzi pomiędzy Wszechświatem nadrzędnym, czyli osobliwością początkową, a Wszechświatem obserwowalnym. W ujęciu naukowym zagadnienie to odnosi się do kosmologicznego modelu Wszechświata zamkniętego, powtarzalnego, pulsującego oraz zasad jego funkcjonowania. Model ten znany jest współczesnej nauce, przy czym do momentu zapisu niniejszego tekstu nie zostało ostatecznie ustalone, jaką geometrię posiada Wszechświat.

Model kosmologiczny drugiego stopnia odnosi się do szczegółowej relacji, jaka zachodzi pomiędzy Wszechświatem nadrzędnym, czyli osobliwością początkową, a Wszechświatem obserwowalnym. Relacja ta dotyczy procesu stwórczego Wszechświata obserwowalnego i rozważana jest z perspektywy wszechświata kwantowego, z uwzględnieniem dodatkowej wielkości fizycznej, czyli temperatury. W ujęciu naukowym zagadnienie to odnosi się do kosmologicznego modelu Wszechświata zamkniętego, powtarzalnego, pulsującego, przy jednoczesnym uwzględnieniu drugiej zasady termodynamiki. Model ten znany jest współczesnej nauce, przy czym fakt, zgodnie z którym Wszechświat zamknięty, powtarzalny, pulsujący nie został ostatecznie potwierdzony, powoduje, iż model ten rozważany jest wyłącznie pobieżnie.

Model kosmologiczny trzeciego stopnia również odnosi się do szczegółowej relacji, jaka zachodzi pomiędzy Wszechświatem nadrzędnym, czyli osobliwością początkową, a Wszechświatem obserwowalnym. Przy czym relacja ta dotyczy przyczynowości każdego zdarzenia, jakie odbywa się we Wszechświecie obserwowalnym. Relacja ta rozważana jest z perspektywy wszechświata atomowego, na przykładzie człowieka, z uwzględnieniem zasady przyczynowo-skutkowej oraz zasad zachowania obiektów, które posiadają wolną wolę. Model kosmologiczny trzeciego stopnia nie jest rozważany przez współczesną naukę, a poszczególne teorie naukowe, które z niego wynikają, zostały rozproszone.