Odnosząc się do trzech wartości ⟨u⟩, czyli niewiadomych, które uzyskane zostały w równaniach K₂ i K₃, a także K₆, należy wskazać następujące fakty. Zgodnie z poziomowym rozkładem Wszechświata, wskazanym w 2.1.8. E, wartości sprzeczne równania nadrzędnego przypisane zostały do ciemnej energii, występującej na poziomie Wszechświata obserwowalnego, a także ciemnej materii, występującej na poziomach gromad galaktyk oraz galaktyk. Równania K odzwierciedlają ten rozkład, ponieważ wartość niewiadoma, rozumiana w tym wypadku jako wartość sprzeczna, przypisana została do ciemnej energii oraz materii, z następującym zastrzeżeniem. Dwie sprzeczności, dotyczące ciemnej materii, pozostały bez zmian i dotyczą ciemnej materii, co wyrażone zostało w równaniach K₂ i K₃. Trzecia ze sprzeczności, która w rozkładzie poziomowym dotyczyła ciemnej energii, przekształciła się w niewiadomą dotyczącą cząsteczek elementarnych, z których składa się ciemna energia oraz materia, co wyrażone zostało w równaniu K₆.

Odnosząc się do wartości ⟨i⟩ oraz ⟨j⟩, które w równaniu K₅ określone zostały jako czas połowicznego rozpadu atomów oraz obserwowalny czas istnienia poszczególnych cząsteczek elementarnych, należy wskazać. W treści omawianych Pism Świętych Starego Testamentu czas połowicznego rozpadu, a także obserwowalny czas istnienia cząstek elementarnych, nie zostały określone. Mogłoby to sugerować, iż w ujęciu omawianego opisu stworzenia wartości te również winny zostać określone jako ⟨u⟩, czyli niewiadoma. Należy jednak wskazać, iż rozważając treść Pism Świętych całościowo, wartości te nie stanowią niewiadomych, ponieważ w treści Pism Świętych Starożytnego Hinduizmu, które omawiane są w kolejnym rozdziale niniejszego tekstu, czasy atomów oraz cząstek pomniejszych zostały omówione.

Odnosząc się do określonego w III niniejszego punktu, czyli modeli kosmologicznych I – III, należy wskazać następujące fakty. Rozpisanie równań VEO oraz XYZ pozwala na wyrażenie Wszechświata całościowego w formie pełnego modelu kosmologicznego. Trzy stopnie tego modelu wyrażają trzy konieczne do rozważenia formy relacji, jakie zachodzą pomiędzy poszczególnymi częściami Wszechświata. Wszystkie trzy stopnie tego modelu opisują jeden określony już model kosmologiczny Wszechświata.