Patrząc więc na Wszechświat z zewnątrz, rozważając go z całą jego przeszłością oraz przyszłością, przestrzeń, masa oraz czas posiadają te same wartości, czyli wartości o jeden mniejsze od nieskończoności, przy czym maksymalny czas skończony, tożsamy jest z minimalnym czasem skończonym. Osobliwość początkowa posiada natomiast wartości o jeden większe od Wszechświata obserwowalnego, czyli wartości nieskończone, co dotyczy zarówno masy, jak i czasu oraz przestrzeni.

Rozpisanie równań pierwszego oraz drugiego, czyli równania LMT oraz równania T, pozwala na rozpisanie szczegółowych równań T, które zawarte zostały w linijkach K.

Równanie K₁ określa ogólny podział czasu, jaki występuje wewnątrz Wszechświata obserwowalnego, zgodnie z następującym:

Równanie K₁ w całości zawarte jest w nawiasie klamrowym, co oznacza, iż określa wyłącznie cechy Wszechświata obserwowalnego. Wszechświat obserwowalny wyrażony jest jako Y ~ Z, czyli suma wszechświata kwantowego oraz atomowego. Litera A wyraża wszechświat ciemny, czyli ciemną energię. Litera B wyraża wszechświat materialny, czyli Wszechświat obserwowalny rozważany z wyłączeniem ciemnej energii. Cyfry 1, zawarte przy literach A i B w indeksach dolnych, określają poziom. W tym wypadku jest to poziom całego Wszechświata obserwowalnego. Dwukrotne wartości czasu, przypisane do liter A i B, wyrażają granice załamania dylatacyjnego czasu. Symbol ∘, w tym wypadku, stanowi wyłącznie łącznik i nie oznacza dwóch punktów widzenia, co dotyczy również kolejnych równań K.

Zapis A₁ ⟨·5,4 · 10^-44·⟩∘⟨·100 l·⟩ rozumiany jest następująco. Nawias łamany z kropką wyraża granice załamania dylatacyjnego czasu, jakie muszą występować na poziomie ciemnej energii. W ujęciu całościowego życia Wszechświata obserwowalnego granice te mieszą się w zakresie wartości 100 lat – 5,4 · 10^-44 sekundy. Granice te stanowią jednocześnie granicę przejścia od czasu bezwzględnego do czasu względnego, rozważając to przejście w ujęciu całościowym.