Podsumowując wszystkie omówione wcześniej rachunki stworzenia, należy wskazać, iż całościowy model Wszechświata określany jest zgodnie z następującą ścieżką logiczno-matematyczną. Na wstępie należy ustalić obserwowalny, względny wiek Wszechświata z dokładnością do jednego roku kalendarzowego. Następnie, z zastosowaniem stałej Plancka, należy przeliczyć ten wiek na obserwowalną przestrzeń Wszechświata wyrażaną w latach świetlnych. Następnie uzyskany wynik względnego wieku Wszechświata oraz obserwowalnej przestrzeni Wszechświata należy przeliczyć na jednostki Plancka, czyli na czas Plancka oraz długość Plancka. Następnie, na podstawie uzyskanych wyników, należy przeliczyć względny wiek Wszechświata oraz obserwowalną przestrzeń Wszechświata na całościową masę, jaka znajduje się na tej części czasoprzestrzeni, która została zmierzona.

Tak uzyskane wyniki pozwalają na określenie cech tej części Wszechświata obserwowalnego, jaka odbyła się do tej pory. Łącząc uzyskane wyniki z wnioskami, jakie płyną ze wszystkich współczesnych teorii naukowych, uzyskiwany jest jedyny możliwy, a zarazem niepodważalny, model Wszechświata całościowego. Należy zatem wskazać, iż obliczanie całościowego modelu Wszechświata składa się z dwóch części obliczeniowych. Pierwsza z nich określa współczesne, obserwowalne parametry Wszechświata, widziane z perspektywy obserwatora zlokalizowanego na planecie Ziemia. Druga z nich określa konieczne cechy Wszechświata całościowego bądź poszczególnych jego części, jakie wynikają z konkretnych teorii naukowych bądź sumy tych teorii. Uzyskane w ten sposób wnioski determinują całościowy model Wszechświata.

Teorie naukowe, niezbędne do określenia koniecznych cech Wszechświata całościowego, istnieją już we współczesnej nauce i w niniejszym tekście określone zostały mianem paradygmatu.

Teoria, która pozwala na precyzyjne określanie współczesnych, obserwowalnych parametrów Wszechświata, w szczególności precyzyjne określanie względnego, aktualnego wieku Wszechświata, obserwowalnej, aktualnej przestrzeni tego Wszechświata, a także koniecznej masy tego Wszechświata, nie istnieje jeszcze we współczesnej nauce. Teoria ta zwarta została w niniejszym tekście i stanowi postulat autora niniejszego tekstu. Teoria ta nazwana została kosmologicznym prawem VEO i omówiona została w pierwszej części kolejnego punktu.