Wartość 100% lat rozumiana jest więc następująco. Z jednej strony wartość ta rozumiana jest jako 100% czasu życia danego obiektu. Z drugiej strony wartość ta rozumiana jest jako mieszcząca się w granicach 100 – 1000 lat, a maksymalnie 120 – 1200 lat, patrząc na czas życia z perspektywy danego obiektu.

Obliczenia omówione w akapitach poprzedzających stanowią obliczenia wykraczające poza ustalenia współczesnej nauki. Z tego też względu w ujęciu współczesnej nauki wartość 100 lat może zostać potraktowana jako 100% życia danego obiektu. W dalszej części niniejszego tekstu, w zakresie czasu życia omawianych obiektów, stosowana jest wartość 100 lat, która winna być rozumiana jako 100% lat bądź wyłącznie 100% czasu życia, w zależności od naukowego punktu widzenia na omawiane zagadnienie.

Odnosząc się do podziału Wszechświata obserwowalnego na poziomy istnienia, rozważając ten podział z perspektywy czasu życia obiektów, należy wskazać, iż Wszechświat obserwowalny zmierza do osiągnięcia stabilizacji oraz izotropowości. Gwiazdy oraz układy gwiezdno-planetarne zmierzają do układów, na których może odbywać się życie organiczne oraz komórkowe. Grupy galaktyk zmierzają do gromad. Gromady bezjądrowe do gromad jądrowych. Jednak pomimo tego część z gwiazd, galaktyk oraz gromad nie osiągnie poziomu docelowego.

Patrząc z tej perspektywy należy wskazać, iż poziomowy rozkład Wszechświata można interpretować w dwójnasób. Pierwsza z interpretacji dotyczy wyłącznie przyporządkowania danego obiektu do danego poziomu. W takiej sytuacji komórka jest na poziomie komórki, a układ gwiezdno-planetarny na poziomie układu gwiezdno-planetarnego. Druga z interpretacji dotyczy stuletniego czasu życia danego obiektu. W tym wypadku do rozkładu poziomowego zaliczane są wyłącznie te obiekty, wewnątrz których oraz nad którymi znajduje się stosowna ilość poziomów niższych oraz wyższych. Przykładowo. Komórki, z których składa się organizm człowieka, zaliczone są do obiektów, których czas życia wynosi sto lat, ponieważ nie mogą żyć dłużej, niż człowiek. Organizmy jednokomórkowe traktowane są w tym wypadku osobno, a czas ich życia nie jest rozważany.