Po uwzględnieniu wszelkich wskazanych w akapitach poprzedzających założeń oraz obliczeń, okazało się, iż uśredniony czas życia galaktyk musi wynosić 3 110 400 000 000 lat. Uśredniony czas życia gromad galaktyk musi wynosić 31 104 000 000 000 lat. Natomiast całościowy czas życia wszechświata materialnego musi wynosić 311 040 000 000 000 lat. Z obliczeń wynikało również, iż czas wynoszący 8 640 000 000 lat, czyli doba kosmiczna, musi stanowić jeden podstawowy cykl życia wszechświata materialnego, analogiczny do jednego cyklu życia człowieka, rozumianego jako jedna doba, a zarazem wynikało, iż czas ten stanowi czas życia Układu Słonecznego, rozumiany jako ciąg główny życia tego Układu. Wartości te uzyskane zostały niejako dwustronnie. Obserwacja galaktyk wskazywała, iż średni czas życia galaktyk winien wynosić 3 110 400 000 000 lat. Obserwacja gromad galaktyk wskazywała, iż średni czas życia gromad galaktyk winien wynosić 31 104 000 000 000 lat. W efekcie przyjęto założenie, zgodnie z którym czas życia całego wszechświata materialnego również winien być dziesięciokrotnie dłuższy i wynosić 311 040 000 000 000 lat. Kiedy tak uzyskany okres całego życia wszechświata materialnego, wynoszący 311 040 000 000 000 lat, podzielony został przez 100 lat, 12 miesięcy oraz 30 dni, okazało się, iż jedną dobą życia tego Wszechświata jest jeden cykl życia gwiazd analogicznych do Słońca. A zarazem okazało się, iż pomiędzy jednym takim cyklem a drugim następuje nieznaczna zmiana na poziomie ciemnej energii, która determinuje przejście Wszechświata do kolejnego cyklu, czyli kolejnej doby kosmicznej.

Obliczenia dylatacyjne wskazały, iż czasy życia poszczególnych poziomów, rozpatrywane z perspektywy obiektów, których dotyczą, każdorazowo są zbliżone do siebie i kształtują się następująco. Wszechświat materialny jest jedynym obiektem we Wszechświecie, którego czas życia wynosi równo 100 lat. Poszczególne gromady, galaktyki oraz układy gwiezdno-planetarne, stanowiące poziomy, mogą odczuwać czas życia różnie, jednak w określonych granicach. Granice te ustalone zostały pomiędzy 100 – 1000 lat w uśrednieniu, a zarazem 120 – 1200 lat maksymalnie. Tak powstała matematyczna wartość 100% lat, a zarazem wartość 120 – 1200 lat, która w treści omawianych Pism Świętych wyrażona została jako różnica czasu, jaka występuje pomiędzy pokoleniami przed i po potopowymi.