Gdzie wartości ⟨⟨1 + 6⟩⟩ odzwierciedlają siedem głównych poziomów Wszechświata, zawarte w linijkach 1-7, które rozumiane są następująco. Jeden Wszechświat obserwowalny zawiera w sobie sześć poniższych poziomów, liczonych od gromady galaktyk do układu atomowego. A zarazem, z jednego układu atomowego składa się sześć poziomów powyższych, liczonych od układu komórkowego do całego Wszechświata obserwowalnego. Wartość ⟨1⟩ wyraża poziom powtórzony, czyli układ cząsteczkowy.

Fakt, zgodnie z którym układ cząsteczkowy wyraża poziom powtórzony, wynika z następujących argumentów. Wszystkie poziomy rozważane są z perspektywy czasu stworzenia świata przez Boga. Czas stworzenia dzielony jest na względny, wyrażany w jednostkach, które wynikają z ruchów obrotowo-obiegowych, a także nadrzędny, wyrażany w skali Plancka. Z rachunków cząsteczkowych wynika, iż cząsteczki elementarne przypisane zostały do czasu nadrzędnego i nie podlegają pod czas względny. Z tego też względu w linijkach 1-7 zawarte są poziomy, których czas liczony jest w skali czasu względnego. Linijka 8 ujmowana jest poza czasem względnym. Powtórzenie poziomu rozpatrywane jest więc z perspektywy czasu i rozumiane jest dwustronnie. Z jednej strony to czas względny stanowi powtórzenie czasu nadrzędnego, ponieważ to, jak kształtują się obiekty atomowe, wynika z cech wszechświata kwantowego. Z drugiej strony, kiedy obiekty kwantowe utworzą struktury wszechświata atomowego, a następnie rozważane są z perspektywy tego wszechświata, to rozważane są z perspektywy czasu względnego, pod który w takim wypadku również podlegają.

Odnosząc się do linijki 0., czyli osobliwości początkowej, należy wskazać, iż w rachunkach początkowych, które dokonywane są z perspektywy obserwatora zlokalizowanego na Ziemi, a których wynik wskazuje względny czas istnienia Wszechświata, Bóg wyrażany jest poprzez wartość sprzeczną {0}. Gdzie wartość ta może być rozumiana jako jedno zero, wyrażające nieupływający czas Boga bądź dwa zera, z których drugie wyraża czas dziesięciokrotnie dłuższy. Zmiana czasu, jakiej Bóg dokonał po potopie, również określana jest wartością sprzeczną {0}. Wartość ta wyrażana jest na zakończeniu równania nadrzędnego. Z rachunków początkowych wynika, iż potop może być interpretowany na czterech płaszczyznach, z czego najwyższą z nich jest wielki wybuch.