Pozorność trzeciego stopnia określana została słowem niewykrywalny. W ujęciu ogólnym słowo pozorność odnosi się więc do pozornego istnienia pierwszego czasu Plancka, a także do pozornego upływu czasu względnego pierwszej sekundy Wszechświata, a także do pozornego nieistnienia pierwszych 8 640 000 lat Wszechświata, z racji na niewykrywalność tego okresu w określonych badaniach naukowych, które dotyczą wieku Wszechświata.

Pozorność pierwszego stopnia dotyczy relacji, jaka zachodzi pomiędzy czasem trwania ery Plancka, rozpatrywanym w ujęciu ewolucyjnym, a czasem istnienia osobliwości początkowej, rozpatrywanym z perspektywy cech fizycznych tej osobliwości. Patrząc na erę Plancka z perspektywy ewolucyjnej, okazuje się, iż czas jej trwania przypada na okres pomiędzy 0 – 10^–43 sekundy. Patrząc na erę Plancka z perspektywy cech fizycznych osobliwości początkowej, okazuje się, iż czas jej trwania przypada na okres pomiędzy ∞ – 10^–43 sekundy. W pierwszym z przypadków czas trwania ery Plancka, a zarazem osobliwości początkowej, jest niezwykle krótki. W drugim z przypadków czas trwania ery Plancka, a zarazem osobliwości początkowej, jest nieskończenie długi.

Pierwszy z przypadków wynika z następującego faktu. Jeśli przyjmiemy dowolną skalę, w której najmniejsza, niepodzielna wartość wynosi 1, a wartość maksymalna wynosi 100, to klasyczne odliczanie zgodne jest z następującym. Przed wartością 1 musi występować zero, o ile wartość 1 jest minimalna i niepodzielna. Po wartości 100 musi występować nieskończoność, o ile wartość 100 jest maksymalna. Wartość zera nie może zostać pominięta, ponieważ jeden oznacza istnienie, co można przedstawić na następującym przykładzie. Jeśli jeden składa się z dwóch połówek, to zero stanowi początek. Brak zera powoduje, iż nie ma też dwóch połówek, ponieważ przypadają pomiędzy zerem a jedynką. Jeśli pominiemy zero, to automatycznie jedynka staje się zerem, czyli momentem początkowym. Z tego też względu naturalne jest, iż cofając się w czasie Wszechświata, przed pierwszą, najmniejszą uzyskaną wartością, czyli czasem Plancka, stawia się zero. W efekcie, patrząc na dzieje Wszechświata ewolucyjnie, era Plancka przypada na okres pomiędzy 0 – 10^–43 sekundy.