Patrząc z perspektywy współczesnej nauki, określone zagadnienia omawiane w dalszej części niniejszego punktu, omawiane są poprzez konkluzję, co oznacza następujące. W ujęciu omawianych Pism Świętych określone cechy Wszechświata mogą zostać ustalone na podstawie dokonanych już rachunków, ponieważ bezpośrednio wynikają z ich treści. W ujęciu naukowym te same cechy Wszechświata wymagają dokonania dodatkowych obliczeń, ponieważ nie wszystkie omawiane w niniejszym punkcie cechy Wszechświata zostały ostatecznie ustalone przez naukę, pomimo iż cechy te bezpodstawnie wynikają z teorii naukowych, które określone zostały mianem paradygmatu. Szczegółowe obliczenia, dotyczące zagadnień omawianych w dalszej części niniejszego punktu, zawarte zostały w dalszej części niniejszego rozdziału.

W dalszej części niniejszego punktu, a także tekstu, do opisu określonych relacji, jakie występują na poziomie wielkości fizycznych: czas, przestrzeń, masa, a które to relacje dotyczą dwóch omawianych skali czasoprzestrzeni, stosowane jest słowo pozorność. Słowo to zostało wybrane wyłącznie w celu zobrazowania omawianego zagadnienia i posiada dedykowane znaczenie, odrębne o klasycznego rozumienia tego słowa. W ujęciu ogólnym pozorność dotyczy trzech pierwszych, ściśle określonych okresów, które wystąpiły w początkowych momentach istnienia Wszechświata. W każdym z trzech przypadków słowo pozorność ma inne znaczenie, co określone zostało mianem pozorności pierwszego, drugiego i trzeciego stopnia. W każdym z trzech przypadków pozorność określona została dodatkowym słowem, doprecyzowującym znaczenie słowa pozorność. Pozorność pierwszego stopnia dotyczy czasu trwania ery Plancka, czyli pierwszego czasu Plancka, jaki wystąpił bądź nie wystąpił w historii ewolucji Wszechświata. Pozorność pierwszego stopnia określona została słowem nieistniejący. Pozorność drugiego stopnia dotyczy czasu trwania pierwszej sekundy, czyli czasu, w którym następowała ewolucja wszechświata kwantowego, rozumiana jako rozdzielanie się oddziaływań oraz kształtowanie cząstek elementarnych. Pozorność drugiego stopnia określana została słowem nieupływający. Pozorność trzeciego stopnia dotyczy pierwszych 8 640 000 lat istnienia Wszechświata obserwowalnego, czyli czasu, w którym we Wszechświecie istniała już względność czasu, jednak nie występowały w nim jeszcze obiekty, podlegające określonym ruchom obrotowo-obiegowym, a co za tym idzie nie istniały jeszcze jednostki czasu względnego.