Rozpatrując równanie B1, należy wskazać następujące fakty. Przyjmując za słuszne założenie, zgodnie z którym całość czasu stworzenia wynosi 160055 lat i 47,5 dnia, a następnie odejmując od tego czasu czas poprzedzający życie Noego, zgodnie z określonym w 2.1.10., uzyskujemy czas stworzenia liczony od pierwszego pokolenia, które przetrwało potop. W takiej sytuacji czas stworzenia wynosi 600 i 55 lat i 47,5 dnia, czyli 60055,475 dnia. Mnożąc uzyskany wynik przez ilość sekund w dobie, a zarazem przyjmując, iż każda sekunda uzyskanego czasu winna zostać uznana za jeden rok ziemski, czas stworzenia świata wynosi w tym wypadku pięć miliardów sto osiemdziesiąt osiem milionów siedemset dziewięćdziesiąt trzy tysiące czterdzieści lat. Czas ten wskazuje całościowy czas istnienia Układu Słonecznego, liczony od momentu wybuchu supernowej, z której pozostałości się ukształtował.
Odnosząc się do faktu, zgodnie z którym czas, jaki minął od stworzenia świata do zakończenia potopu, a wyrażony w treści Pism Świętych w latach, zapisany został w postaci wartości 160055,475; w przypadku równania B0. A zarazem odnosząc się do faktu, zgodnie z którym czas, jaki minął od roku narodzin Noego do zakończenia potopu, zapisany został w postaci wartości 60055,475; w przypadku równania B1. Rozpatrując to zagadnienie w możliwym uogólnieniu, należy wskazać, iż cyfrowy zapis słownej wartości szesnaście setek i pięćdziesiąt pięć jedynek, wywołuje następującą wątpliwość. Zapis dosłowny, cyfrowy, zgodny z zasadami matematyki starożytnej, to zapis, w którym poszczególne składowe zapisywane są ciągiem w takiej kolejności oraz wielkości, w jakiej bezpośrednio wynikają z wypowiadanych słów. Zapis ten jest następujący: 1600 i 55 lat, co daje wartość 160055 lat. Zapis liczbowy, zgodny z zasadami matematyki współczesnej, to zapis, w którym poszczególne składowe zapisywane są jako suma wartości, która bezpośrednio wynika z wypowiadanych słów. Zapis ten jest następujący: 1655 lat. Ocena tego, który z zapisów stanowi zapis poprawny, zgodna jest z następującą logiką. Język starohebrajski to język, w którym zapis następuje od strony prawej do lewej, co dotyczy zarówno tekstu, jak i liczebników.