Po wartości [432] występuje wartość sprzeczna [2], ponieważ zakończenie dnia siódmego tożsame jest z wystąpieniem potopu, natomiast wystąpienie potopu tożsame jest z wartością sprzeczną 2, która występuje na zakończeniu potopu. Dodatkowo na zakończeniu dodawana jest wartość [36 ∶ 2 + 2 + 2 + 2], czyli wartość sprzeczna 36 traktowana trzykrotnie, przy jednoczesnym uwzględnieniu wartości sprzecznej 2, która rozumiana jest w dwójnasób. W efekcie wartość 36 podzielona jest przez 2, a zarazem powiększona trzykrotnie o 2. Pozostałe wartości rozumiane oraz traktowane są zgodnie z określonym w równaniach B, przy czym wartość określająca ilość zer, po których należy zapisać wartość główną, wyrażona została jako |36 ∶ 2 ∶ 2|, czyli na zasadach analogicznych do określonych w punkcie poprzedzającym. W efekcie równanie C₂ daje równania analogiczne do równań B₄ i B₅, zgodne z następującymi:

W miejscu tym zasadne jest następujące wyjaśnienie. Wartości sprzeczne 2 i 36, traktowane stosownie w kolejnych równaniach, każdorazowo dają wartość 47 bądź wartość 108, bądź inne wartości, które pokrywają się z określonymi częściami opisu stworzenia świata przez Boga. Jednak w ostatnim z równań wartości sprzeczne 2 i 36 traktowane są zgodnie z zapisem [36 ∶ 2 + 2 + 2 + 2], co daje wartość 24. Należy wskazać, iż w żadnym z poprzedzających rachunków wartości sprzeczne, traktowane razem, nie wyrażały wartości 24. Jak zostało wskazane w 2.1.11. sprzeczność 36 lat wynika z dwóch opisów przymierza Boga z Abrahamem. W treści jednego z opisów przymierza zawarta została dodatkowa sprzeczność 24 lat, która mieści się w sprzeczności 36 lat. Sprzeczność 24 nie jest wykorzystywana w żadnym z rachunków, ponieważ z logicznego punktu widzenia nie ma zasadności jej stosowania. Wynika to z faktu, zgodnie z którym w całości wskazanego opisu przymierza Boga z Abrahamem zawarta została sprzeczność 36 lat, natomiast sprzeczność 24 lat mieści się w wartości 36 lat. Jednak na zakończeniu obliczenia czasu stworzenia, w ostatnim rachunku czasu stworzenia, a zarazem w ostatnim z obliczeń, wartość sprzeczna 36 przekształca się w wartość 24. Wskazuje to jednoznacznie, iż obliczenie czasu stworzenia zostało zakończone, a poszczególne wartości sprzeczne, w tym również ostatnia wartość 24 lat, zostały zastosowane, wykorzystane, a zarazem wyjaśniona została potrzeba ich stosowania w przedmiotowym opisie.