Jak zostało wskazane w akapitach poprzedzających, uzyskana w równaniach B oraz C wartość stanowi jednostkę masy Plancka. Jednostka ta stanowi trzecią z jednostek Plancka, niezbędną do opisania początkowych momentów Wszechświata, a zarazem opisania Wszechświata całościowego. Zgodnie z aktualnymi ustaleniami nauki, masa Plancka określana jest jako 2,176434(24) · 10^–8 kilograma, co stanowi wynik analogiczny do uzyskanego w niniejszym punkcie.

Odnosząc się do dodatkowego zera lub zer, które wynikają z dodatkowego pokolenia Boga, a które nie zostały uwzględnione w omawianym rachunku, należy wskazać, iż w przypadku rachunku jednostkowo-cząsteczkowego zera te rozumiane są następująco. Jeśli powiększymy uzyskaną wartość, czyli wartość 2,176434(24) · 10^–8 kg, o dodatkowe zero, do wartości 2,176434(24) · 10^–9 kg, to przeniesiemy się z momentu początkowego Wszechświata do masy Boga. Kolejne zero pomniejsza bowiem uzyskaną wartość, przesuwając wartość główną, czyli wartość 2,176434(24), o jedno zero po przecinku, przy czym jakiekolwiek pomniejszenie omawianej wartości powoduje cofnięcie się do osobliwości początkowej, a w ujęciu ewolucyjnym do ery Plancka. Wskazuje to jednoznacznie, w jaki sposób należy rozumieć Podmiot Boga. W ujęciu omawianych Pism Świętych Bogiem nazywamy osobliwość początkową, a zarazem erę Plancka, która to osobliwość początkowa dokonała wielkiego wybuchu, w efekcie czego powstał Wszechświat obserwowalny. Z tego też względu Bóg określany jest mianem Nieskończonego, a zarazem mianem Stwórcy, co szczegółowo omawiane jest w dalszej części niniejszego rozdziału.

Odnosząc się do informacji zawartych w akapicie poprzedzającym, należy wskazać, iż wartość sprzeczna zera, która wynika z dodatkowego pokolenia Boga, rozumiana jest analogicznie do wartości sprzecznych 2 i 36. Tym samym rachunki cząsteczkowe wyjaśniają konieczność stosowania dodatkowej wartości sprzecznej 2. Ostatnie z obliczeń wyjaśnia również rozumienie wartości sprzecznej 36, w ujęciu jej dodatkowego, niestosowanego wcześniej, podziału na wartości 24 i 12. W efekcie wszystkie wartości sprzeczne zostają wyjaśnione, natomiast czas istnienia Wszechświata zostaje całościowo obliczony.