Przy czym wartość odejmowana uznana została za wartość ⟨·1·⟩, tak aby wszystkie składowe równania nadrzędnego zostały uwzględnione. Wartości |3 · 3,6 – 3,6 ∶ 2| wyrażają drugie rozumienie wartości sprzecznych i określają ilość zer, po których należy zapisać wartość główną. Wartość /10/ odzwierciedla zmianę czasu, jakiej Bóg dokonał po potopie, rozumianą jako konieczność podzielenia wartości głównej przez dziesięć, w celu odczytania wyniku w skali współczesnej. Również w tym wypadku dzielenie odbywa się od lewej. W efekcie równanie B₃ przybiera następującą postać:

Równanie B₄ należy dostosować do zapisu współczesnego. Tym samym równanie B₄ przybiera następującą postać:

Jeśli przyjmiemy za słuszny fakt, zgodnie z którym wartość ⟨·1·⟩ równania nadrzędnego winna zostać zapisana jako cała doba, a co za tym idzie winna zostać zapisana w postaci wartości 1, a nie wartości 0,5; to skutkuje to następującymi wnioskami. Równanie B₂ przybiera postać zgodną z następującą:

Po podstawieniu wartości docelowych równanie C₁ przybiera następującą postać:

W równaniu C₂ wartość 432 odzwierciedla dzień siódmy, czyli wartość ⟨⟨1⟩⟩ równania nadrzędnego, który to dzień stanowi dzień trwający, a co za tym idzie musi zostać wyrażony w postaci wartości 432. Po wartości 432 występuje wartość sprzeczna 2, ponieważ zakończenie dnia siódmego tożsame jest z wystąpieniem potopu, natomiast wystąpienie potopu tożsame jest z wartością sprzeczną 2, która występuje na zakończeniu potopu. Wartość ⌈1⌉ odzwierciedla czas stworzenia wyrażony w latach, rozumiany jako powtórzenie całości opisu stworzenia, czyli odzwierciedla wartość ⟨·1·⟩ równania nadrzędnego. Wartość [6] odzwierciedla sześć dni stworzenia, czyli wartość ⟨⟨6⟩⟩ równania nadrzędnego. Wartość [432] odzwierciedla czas stworzenia wyrażony w latach, rozumiany jako powtórzenie siódmego dnia stworzenia, czyli odzwierciedla wartość ⟨1⟩ równania nadrzędnego. Dzień ten stanowi dzień trwający, a co za tym idzie musi zostać wyrażony w postaci wartości 432.