Do wydarzeń tych zaliczyć należy dynamiczny rozwój nauki, wszelkich osiągnięć cywilizacyjnych, intelektu ludzkiego, jego moralności, systemów państwowości, systemów politycznych, karnych, a także wiele wojen i konfliktów, których występowanie wskazywane jest na omawiany czas. Ostateczne zakończenie tego okresu nastąpi dopiero 45 360 lat po roku narodzin Jezusa Chrystusa, czyli 45 360 lat po pierwszym roku współczesnej ery, zgodnie z następującymi równaniami:

Przy czym wskazywane jest również, iż pierwotne zakończenie wojen oraz konfliktów, rozumiane jako wydarzenia, które zainicjują to zakończenie, nastąpi właśnie w roku 2160 n.e.

Rok 2160 n.e. stanowi również połowę czasów współczesnego rozdziału, czyli współcześnie trwającej ery historycznej, która rozpoczęła się w 1 roku n.e., a zakończy się w roku 4320 n.e. Wydarzenia, jakie odbędą się w połowie tego czasu, są szeroko opisywane w treści Ksiąg proroczych omawianych Pism Świętych. Od roku 2160 n.e. do zakończenia potopu, o którym mowa w akapicie poprzedzającym, pozostanie równo 43 200 lat, czyli pół doby. Informacje zawarte w poprzedzającym oraz niniejszym akapicie są szczegółowo wyjaśniane w dalszej części niniejszego tekstu.

Obliczenia czasu stworzenia świata przez Boga zawarte w rachunkach poprzedzających należy uznać za zakończone, z następującym zastrzeżeniem.

Wskazane zostało, iż obliczenie czasu stworzenia świata przez Boga kończy się w momencie, w którym wszystkie sprzeczności, niedoprecyzowania oraz wątpliwości zostaną wyeliminowane, a zarazem wyjaśnione.

Rachunki omówione w poprzedzającej części niniejszego tekstu wywołują jedną wątpliwość, która składa się z dwóch pomniejszych wątpliwości, a które to wątpliwości determinują konieczność rozpisania trzech kolejnych rachunków. Wątpliwości te stanowią wątpliwości subtelne, jednak konkluzje, jakie z nich płyną, są niezwykle istotne.