W niniejszym tekście powtórzony dzień siódmy, rozumiany jako powtórzenie wszystkich siedmiu dni, nazywany jest dniem dodatkowym. Pominięcie dnia dodatkowego powoduje, iż rachunki wskazują wiek Układu Słonecznego. Szczegółowe rozpisanie tych rachunków wyjaśnia przyczyny, w związku z którymi czas wyrażony w latach może być rozumiany zarówno jako powtórzenie dnia siódmego, jak i powtórzenie wszystkich siedmiu dni stworzenia. Przy czym wyjaśnienia, jakie zawarte zostały w części poprzedzającej, dotyczą wyłącznie zagadnień matematycznych i wskazują, w której pozycji należy umiejscowić okres powtórzony. Jeśli czas wyrażony w latach uznamy za powtórzenie wyłącznie dnia siódmego, to czas ten występuje na zakończeniu obliczenia. Jeśli czas wyrażony w latach uznamy za powtórzenie wszystkich siedmiu dni, to czas ten występuje jako pierwszy i stanowi okres pomiędzy powstaniem Wszechświata a powstaniem Układu Słonecznego. Jednak rodzi to następującą wątpliwość. Czy dzień, który zawarty został w pozycji pierwszego i stanowi okres pomiędzy powstaniem Wszechświata a powstaniem Układu Słonecznego, a którego czas trwania wynosi 8 640 000 000 lat, winien być rozumiany jako dzień pierwszy, czy też dzień siódmy. W ujęciu matematycznym nie ma to szczególnego znaczenia, jednak w ujęciu interpretacyjnym znaczenie jest niezwykle istotne. Jeśli uznamy omawiany okres za dzień pierwszy, tto należy go interpretować z uwzględnieniem opisu dnia pierwszego, zacytowanego w 2.1.1. Jeśli uznamy omawiany okres za dzień siódmy, to należy go interpretować z uwzględnieniem opisu dnia siódmego. Jeśli natomiast uznamy ten dzień za powtórzenie wszystkich siedmiu dni, to należy go interpretować z uwzględnieniem opisów wszystkich siedmiu dni. Odpowiedź na to pytanie nie może być uznaniowa i wynika bezpośrednio z logiki opisu stworzenia oraz logiki rachunków. Skoro w ujęciu wyjściowym omawiany dzień stanowi dzień siódmy, to należy go interpretować z uwzględnieniem opisu dnia siódmego. Skoro w ujęciu zapisu omawiany dzień stanowi dzień pierwszy, to należy go interpretować z uwzględnieniem opisu dnia pierwszego. Skoro w ujęciu całościowym omawiany dzień stanowi powtórzenie wszystkich siedmiu dni, to należy go interpretować z uwzględnieniem opisów wszystkich siedmiu dni.

Interpretacja okresu, jaki mija pomiędzy powstaniem Wszechświata a Układu Słonecznego, jest więc następująca. W trakcie dnia pierwszego Bóg stworzył niebo i ziemię, a następnie sprawił, iż nastało światło.