Stworzenie nieba oznacza w tym wypadku stworzenie całościowej przestrzeni Wszechświata, stworzenie ziemi oznacza stworzenie składników materialnych Wszechświata, czyli składników, z których powstały gromady galaktyk, galaktyki, układy gwiezdno-planetarne oraz pozostałe obiekty niższego rzędu, natomiast nastanie światłości oznacza początek ery gwiazdowej Wszechświata, czyli moment pojawienia się we Wszechświecie pierwszych pełnoprawnych gwiazd. Podczas kolejnych sześciu dni Bóg utworzył układ gwiezdno-planetarny. W dniu siódmy stworzył człowieka. Przy czym opis ten nie może odnosić się do stworzenia Układu Słonecznego ani nie może odnosić się do stworzenia człowieka w przestrzeni Układu Słonecznego. Te wydarzenia następują dopiero później. Oznacza to, iż w omawianym okresie, czyli czasie, jaki mija pomiędzy powstaniem Wszechświata a powstaniem Układu Słonecznego, Bóg stworzył układ gwiezdno-planetarny, a także człowieka, na przestrzeni całego stworzonego przez siebie świata, czyli całego Wszechświata.

Informacje zawarte w akapicie poprzedzającym niosą za sobą następującą konkluzję. Pogląd, dominujący obecnie zarówno w świecie nauki, jak i religii, zgodnie z którym cywilizacja ludzka, ziemska stanowi jedyną cywilizacją inteligentną, zamieszkującą Wszechświat, jest niezgodny z treścią Pism Świętych. Nadrzędna ideologia wszystkich Pism Świętych wskazuje, iż Wszechświat został stworzony przez Boga po to, aby odbywało się w nim życie, w tym życie organiczne, w tym życie ludzkie, a Wszechświat ten jest przepełniony życiem, w tym życiem organicznym, w tym życiem ludzkim, a życie to odbywa się na przestrzeni całego Wszechświata. Oznacza to, iż każda gromada galaktyk, każda galaktyka, każdy układ gwiezdno-planetarny przeznaczone są do tego, aby odbywało się w nich życie, w tym życie organiczne, w tym życie ludzkie. Patrząc z punktu widzenia Układu Słonecznego, stworzenie człowieka nastąpiło wraz zakończeniem ewolucji tego Układu, czyli w momencie, w którym na Ziemi pojawiły się warunki, umożliwiające powstanie człowieka. Patrząc natomiast z punktu widzenia całego Wszechświata, stworzenie człowieka nastąpiło wraz z powstaniem Wszechświata, przy czym każdy układ gwiezdno-planetarny, w którym powstaje życie ludzkie, musi być na etapie rozwoju adekwatnym do etapu, na którym była Ziemia w momencie pojawienia się na niej człowieka.