Doba ta zakończy się więc za 3 451 206 960 lat, licząc od pierwszego roku współczesnej ery, czyli w momencie, w którym wiek Wszechświata będzie wynosił 17 280 000 000 lat, zgodnie z następującymi równaniami:
Skoro zakończenie pierwszej doby życia Wszechświata było tożsame z zakończeniem czasu życia gwiazd pierwszej generacji, to zakończenie drugiej doby życia Wszechświata będzie tożsame z zakończeniem czasu życia gwiazd drugiej generacji, rozpatrując życie gwiazd z perspektywy miejsca, w którym zlokalizowany jest Układ Słoneczny, zgodnie z zasadą dylatacji czasu. Skutkuje to następującym stwierdzeniem. Zakończenie czasu życia Układu Słonecznego, rozpatrywane z perspektywy obserwatora zlokalizowanego na Ziemi, nastąpi za 3 451 206 960 lat, licząc czas od pierwszego roku współczesnej ery, czyli w momencie, w którym wiek Wszechświata będzie wynosił 17 280 000 000 lat. Dwustronna skończoność czasu odnosi się również do czasu istnienia całego Wszechświata obserwowalnego, zgodnie z określonym w dalszej części niniejszego rozdziału.
Z perspektywy uzyskanych wyników należy również omówić zagadnienie, dotyczące tego czy dzień siódmy stanowi dzień zakończony, czy też trwający. Przed dokonaniem obliczenia czasu stworzenia stwierdzenie tego faktu jest niemożliwe, w efekcie możliwe jest dokonanie równania równoważności czasu, które to równanie stanowi punkt wyjściowy pozostałych równań. Po obliczeniu czasu stworzenia okazuje się, iż dzień siódmy stanowi dzień trwający, co nie wpływa na dokonane równanie równoważności, ponieważ logika sporządzania kolejnych rachunków jest chronologiczna. Fakt, zgodnie z którym dzień siódmy należy uznać za trwający, wynika z następujących argumentów. Jeden dzień stworzenia, rozumiany jako dzień dodatkowy, występujący przed powstaniem Układu Słonecznego, a możliwy do pominięcia, trwa 8 640 000 000 lat. Sześć dni stworzenia Układu Słonecznego trwa 5 184 000 000 lat. Łącznie daje to wartość 13 824 000 000 lat. Pozostała wartość czasu to czas wyrażony w skali rocznej. Tym samym jeden dzień stworzenia Układu Słonecznego trwa 864 000 000 lat, zgodnie z następującym równaniem: