Równanie O niesie za sobą również następującą konkluzję. Wartość 86 400(00000) stanowi wartość jednego dnia stworzenia powiększoną stosownie o wartość pięciu zer, jakie wynikają z podziału trzynastu pokoleń przedpotopowych, których czas życia był dziesięciokrotnie dłuższy, na osiem pokoleń oraz pięć dodatkowych pokoleń. Tym samym, w przypadku szczegółowych obliczeń czasu stworzenia zasadne jest uwzględnienie trzynastu zer wynikających z trzynastu pokoleń, których czas życia był dziesięciokrotnie dłuższy, a zarazem zasadne jest uwzględnienie podziału tych pokoleń na osiem pokoleń oraz dodatkowe pięć pokoleń. Informacje określone w niniejszym punkcie wskazują, iż wartość pięciu zer, wynikająca z grupy pięciu pokoleń przedpotopowych, przypada na okres początkowych 8 640 000 000 lat stworzenia, czyli okres pomiędzy powstaniem Wszechświata a powstaniem Układu Słonecznego. W efekcie wartość kolejnych ośmiu zer, wynikająca z grupy ośmiu pokoleń przedpotopowych, przypada na okres 5 188 793 040 lat, czyli okres pomiędzy powstaniem Układu Słonecznego a czasami współczesnymi. Wartość ostatniego, czternastego zera traktowana jest odrębnie, zgodnie z określonym w 2.1.11.

Odnosząc się do całościowego modelu Wszechświata, zasadne są następujące wyjaśnienia.

Rachunek dobowy wskazuje na skończoność czasu stworzenia świata przez Boga, czyli czasu istnienia obszaru, który stanowi miejsce zamieszkania ludzkości. Przy czym skończoność ta nie odnosi się wyłącznie do czasu przeszłego. Skoro czas trwania najdłuższej doby czasu Boskiego wynosi 8 640 000 000 lat, co wynika z równania N, a doba ta odnosi się do całościowego życia Wszechświata, a każda doba jest tej samej długości, to czas trwania drugiej doby życia Wszechświata będzie analogiczny do czasu trwania pierwszej doby i będzie wynosił 8 640 000 000 lat.