2.1.1.       Na początku stworzył Bóg niebo i ziemię. A ziemia była bezładem i pustkowiem i ciemność nad powierzchnią otchłani, a Duch Boży unosił się nad powierzchnią wody. I powiedział Bóg: Niech się stanie światło! I stało się światło. I widział Bóg światło, że (jest) dobre. I podzielił Bóg między światłem i między ciemnością. I nazwał Bóg światło dniem, a ciemność nazwał nocą. I był wieczór, i był poranek, dzień jeden.

2.1.2.       Zgodnie z treścią Pism Świętych Starego i Nowego Testamentu Bóg stworzył świat w ciągu 7 dni. Opis stworzenia świata przez Boga wyrażony został w postaci dwóch części, z czego pierwsza z nich przedstawia pierwsze sześć dni stworzenia, natomiast druga stanowi odrębny opis dnia siódmego. Z treści opisu nie można wyciągnąć bezpośredniego, jednoznacznego wniosku dotyczącego tego, czy siódmy dzień stworzenia stanowi dzień zakończony, czy też trwający. Należy również zaznaczyć, iż stworzenie człowieka przedstawione zostało dwukrotnie, raz w trakcie dnia szóstego, drugi raz w trakcie dnia siódmego. Opis stworzenia świata przez Boga zgodny jest więc z następującymi równaniami:

Gdzie linijki A i B odzwierciedlają dwie możliwe formy interpretacji opisu stworzenia świata. Linijka A odzwierciedla interpretację klasyczną, liczoną od momentu stworzenia świata do czasów współczesnych. Linijka B odzwierciedla interpretację wsteczną, liczoną od czasów współczesnych do momentu stworzenia świata.

W trakcie siedmiu dni stworzenia Bóg utworzył wszystkie płaszczyzny obserwowalnego Wszechświata, zwane w treści Pism Świętych Starego Testamentu zastępami stworzenia bądź zastępami niebios.

Niezależnie od opisu siedmiu dni stworzenia świata przez Boga w treści Pism Świętych Starego i Nowego Testamentu zawarta została odrębna historia stworzenia. Historia ta wyrażona została w skali rocznej, również w postaci dwóch części, z czego pierwsza z nich przedstawia okres pomiędzy stworzeniem Adama a potopem, natomiast druga przedstawia okres pomiędzy potopem a narodzinami Jezusa Chrystusa. Historia stworzenia, wyrażona w latach, stanowi powtórzenie historii stworzenia wyrażonej w formie dniowej, przy czym z treści opisu stworzenia nie można wyciągnąć jednoznacznego wniosku dotyczącego tego, czy historia ta stanowi powtórzenie całości opisu stworzenia, czyli wszystkich siedmiu dni stworzenia, czy też wyłącznie ostatniego, siódmego dnia stworzenia.