Krzysztof Kolumb odkrył Amerykę, w efekcie czego pojawiły się pierwsze trzy teorie nierówności, czyli teoria nierównej skóry, teoria nierównych kontynentów oraz teoria nierównych kościołów, które to teorie należałoby nazwać ogólnymi teoriami nierówności. W następstwie ogólnych teorii nierówności powstały szczególne teorie nierówności.

Mikołaj Kopernik wstrzymał Słońce i ruszył Ziemię, w efekcie czego pojawiły się pierwsze współczesne, profesjonalne teorie naukowe, dzięki którym udowodnione zostało to, co było już udowodnione, a co zostało zapomniane, co udowadniane jest w niniejszym tekście. Ostatnim znanym, istotnym wyrazem teorii kopernikańskich są teorie względności, czyli ogólna i szczególna teoria względności.

Takim sposobem współczesny świat nauki podzielony został na dwie główne grupy teorii naukowych, czyli ogólne i szczególne teorie nierówności oraz ogólne i szczególne teorie względności, czyli na teorie egocentryczne oraz heliocentryczne, czyli na teorie nielogiczne oraz logiczne. A jednocześnie podzielony został na wiedzę starożytną i nowożytną, czyli na wiedzę niezrozumiałą, zwaną mitologią oraz religią, a także wiedzę zrozumiałą zwaną nauką. Zgodnie z treścią omawianych Pism Świętych podział ten będzie obowiązywał do zakończenia aktualnie trwającej godziny.

Godzina ta trwać będzie do roku 2880 n.e., a połowa tej godziny wypada w roku 2160 n.e. Zgodnie z treścią omawianych Pism Świętych, a konkretnie Ksiąg proroczych, czas drugiej godziny określany jest jako czas zepsuty, w którym żyją ludzie zepsuci, co dotyczy wszystkich ludzi, którzy żyją w tym czasie, z wyłączeniem jednej osoby, o której mowa w kolejnych akapitach.

Traktując czasy połówkami godzin, z uwzględnieniem czasów przed naszą erą, należy wskazać. Na jedną połówkę godziny przypada czas jednego przywódcy, zwanego również Królem. Czasy współczesnej połówki, czyli okres od roku 1440 n.e. do roku 2160 n.e., to czasy ósmego Króla, ponieważ na czasy przed naszą erą przypada pięciu królów, natomiast na czasy naszej ery, liczone do roku 1440 n.e., przypada dwóch królów, co wynika z następującego. W roku 3960 p.n.e. następuje stworzenie Adama. Pierwszy Król pojawia się w roku 3600 p.n.e., czyli 360 lat później. Od tego momentu, co 720 lat, na świecie pojawia się jeden Król, czyli jeden nowy Mesjasz bądź jeden nowy przywódca religijny, bądź jeden nowy, pełnoprawny kościół. Ósmy Król nastaje w roku 1440 n.e. i przedstawiany jest jako jedyny negatywny, ze wszystkich istniejących królów.