Liczba 10, zawarta na dole z prawej strony, odzwierciedla oddziaływanie słabe, a zarazem cząsteczki elementarne determinujące oraz podlegające pod to oddziaływanie, a dodatkowo odzwierciedla oddziaływanie Higgsa oraz cząsteczkę tego oddziaływania. Do cząsteczek tych zaliczamy 6 leptonów, 2 wuony, 1 zeton oraz 1 bozon Higgsa.

Liczba środkowa 7, odzwierciedlająca ilość obiektów traktowanych w ujęciu poziomowym, może być zapisywana w postaci dwóch liczb, w celu wyrażenia poziomu rozważanego. Przykładowo. W zapisie 4 + 3 wartość 4 odzwierciedla cztery poziomy, liczone od całego Wszechświata obserwowalnego bądź materialnego do układu gwiezdno planetarnego. Podkreślona wartość 3 odzwierciedla rozważany poziom układu organicznego.

Poprawne rozpisanie ewolucji wszechświata kwantowego, która odbyła się pomiędzy wielkim wybuchem a pierwszą sekundą życia Wszechświata obserwowalnego, polega na przejściu od wartości 0, 0, 0, 0 do wartości 0, 1, 12, 12 bądź wartości 0, 1, 14, 10; w zależności od przyjętej formy zapisu. W czasach współczesnych przejście to nazywane jest dużą unifikacją, małą unifikacją oraz stanem docelowym modelu standardowego. Dla każdej z kolejnych er, licząc od ery następującej po erze Plancka, zasadne jest określenie czasu trwania tej ery oraz składu cząsteczkowego, jaki występował w tej erze. Czas trwania kolejnych er określony został w 2.1.16. H-P. Skład cząsteczkowy, jaki występował w kolejnych erach, nie został określony, ponieważ nie jest znany współczesnej nauce. W części z er skład ten został poznany i jest omawiany, w pozostałych nie zostało to jeszcze dokonane.

Odnosząc się do omawianego zagadnienia, należy również wskazać następujące. Z opisu stworzenia świata przez Boga wynika, iż stworzenie Wszechświata obserwowalnego, rozważane w ujęciu cząsteczkowym, stanowi przejście grawitonu w foton, z wydzieleniem 24 dodatkowych cząsteczek, składających się na oddziaływanie silne, słabe oraz dodatkowe oddziaływanie Higgsa.

Grawiton rozumiany jest w tym wypadku jako cząsteczka, która może występować wyłącznie nad kreską oddzielającą poszczególne dwie części omawianego rachunku całościowego.