Odnosząc się do samego terminu Bóg, należy wskazać. Z jednej strony termin ten odnosi się do osobliwości początkowej oraz jej cech nadrzędnych, które determinują wydarzenia Wszechświata obserwowalnego. Z drugiej strony termin ten odnosi się do Wszechświata całościowego. W takiej sytuacji Bogiem nazywamy świadomość tego Wszechświata, natomiast materię nazywamy światem. Z trzeciej strony termin ten odnosi się do podziału Wszechświata całościowego na trzy części, czyli osobliwość początkową, wszechświat kwantowy oraz wszechświat atomowy. W takiej sytuacji Bóg rozumiany jest jako Trójca Święta. Gdzie Bóg Jedyny to osobliwość początkowa. Duch Święty to wszechświat kwantowy. Natomiast Syn Boży to wszechświat atomowy.

Odnosząc się do sposobu funkcjonowania Wszechświata na poziomie zarządzania tym Wszechświatem, należy wskazać.

Wszechświat zarządzany jest przez Boga. Władza Boga jest absolutna, a we Wszechświecie nie istnieje obiekt, który mógłby się spod tej władzy wyrwać.

2.1.21.    Rachunek całościowy nie stanowi rachunku odrębnego od rachunków poprzedzających, a jedynie wyraża wszystkie z omówionych rachunków w formie jednego zapisu.

Rachunek całościowy wyraża następujący zapis:

Rachunek całościowy składa się z dwóch głównych części, które oddzielone zostały poziomą kreską. Jego górna część odzwierciedla Wszechświat nadrzędny, czyli osobliwość początkową, rozumianą również jako era Plancka, a tym samym odzwierciedla poziom Boga. Dolna część odzwierciedla Wszechświat obserwowalny.