Pierwsza część prawa kosmologicznego VEO zgodna jest z następującym obliczeniem. Stosunek siedmiu części roku ziemskiego, rozumianych jako siedem obrotów Ziemi wokół własnej osi, czyli siedem dób, wyrażonych w sekundach, do jednego obiegu Ziemi wokół Słońca, rozumianego jako średnia z długości roku zwrotnikowego oraz gwiazdowego, wyrażonego w dobach, pomnożony przez stałą Gaussa, powiększony o wartość doby startowej, wskazuje wiek Wszechświata z taką dokładnością, z jaką obliczona została średnia z długości roku zwrotnikowego oraz gwiazdowego.
Pierwszą część prawa kosmologicznego VEO wyraża następujący wzór:
T'1 = | wt | · G · 107 + SD |
ro |
Poszczególne symbole oraz składowe wzoru należy rozumieć następująco.
Symbol: T’1 oznacza względny, aktualny wiek Wszechświata, rozpatrywany z punktu obserwatora zlokalizowanego na planecie Ziemia. Wartość T’1 rozumiana jest jako odcinek czasu względnego, który minął pomiędzy wielkim wybuchem a czasem oraz miejscem obserwacji.
Symbol: wt pochodzi od polskich słów wartość tygodniowa, a zarazem od angielskich słów week time. Wartość wt stanowi siedem dób, rozumianych jako siedem obrotów Ziemi wokół własnej osi, wyrażonych w sekundach. Wartość wt uzyskiwana jest zgodnie z następującym wzorem:
wt = 7 · | d |
s |
Gdzie symbol: d wyraża dobę, natomiast symbol: s wyraża sekundę. Sekunda rozumiana jest w tym wypadku jako stała wartość czasu, czyli okres, jaki minął pomiędzy wielkim wybuchem a ostatecznym ukształtowaniem się wszechświata kwantowego. Wartość s obliczana jest zgodnie z ustaleniami nauki, aktualnie na podstawie częstotliwości drgań cezu. Wartość wt stanowi zmienną stabilną omawianego wzoru. Zmienność stabilna tej wartości wynika z wydłużania się doby ziemskiej, następującego wskutek zwalniania ruchu obrotowego Ziemi. Zmiany te następują w skali czasu dalekiego zasięgu i wynikają z oddalania się Księżyca ziemskiego od Ziemi, skutkującego coraz mniejszym wpływem sił grawitacyjnych Księżyca na Ziemię, a tym samym spowolnieniem ruchu obrotowego Ziemi oraz wydłużaniem doby. W czasach współczesnych na jedną dobę przypada 86 400 sekund, tym samym wartość wt wynosi 604 800 sekund. W skali czasu dalekiego zasięgu wartość wt zwiększa się, przyjmując stałą wartość sekundy. Należy wskazać, iż wartość wt nie stanowi 7 dób pomnożonych przez 24 godziny, 60 minut i 60 sekund, ponieważ takie założenie powodowałoby, iż wartość wt byłaby wartością niezmienną, która zawsze wynosi 604 800 sekund.