Pierwsza część prawa kosmologicznego VEO zgodna jest z następującym obliczeniem. Stosunek siedmiu części roku ziemskiego, rozumianych jako siedem obrotów Ziemi wokół własnej osi, czyli siedem dób, wyrażonych w sekundach, do jednego obiegu Ziemi wokół Słońca, rozumianego jako średnia z długości roku zwrotnikowego oraz gwiazdowego, wyrażonego w dobach, pomnożony przez stałą Gaussa, powiększony o wartość doby startowej, wskazuje wiek Wszechświata z taką dokładnością, z jaką obliczona została średnia z długości roku zwrotnikowego oraz gwiazdowego.

Pierwszą część prawa kosmologicznego VEO wyraża następujący wzór:

A0.
T'1  =   wt   ·  G  ·  107  +  SD
ro

Poszczególne symbole oraz składowe wzoru należy rozumieć następująco.

Symbol: T’1 oznacza względny, aktualny wiek Wszechświata, rozpatrywany z punktu obserwatora zlokalizowanego na planecie Ziemia. Wartość T’1 rozumiana jest jako odcinek czasu względnego, który minął pomiędzy wielkim wybuchem a czasem oraz miejscem obserwacji.

Symbol: wt pochodzi od polskich słów wartość tygodniowa, a zarazem od angielskich słów week time. Wartość wt stanowi siedem dób, rozumianych jako siedem obrotów Ziemi wokół własnej osi, wyrażonych w sekundach. Wartość wt uzyskiwana jest zgodnie z następującym wzorem:

wt  =   7  ·    d 
 s 

Gdzie symbol: d wyraża dobę, natomiast symbol: s wyraża sekundę. Sekunda rozumiana jest w tym wypadku jako stała wartość czasu, czyli okres, jaki minął pomiędzy wielkim wybuchem a ostatecznym ukształtowaniem się wszechświata kwantowego. Wartość s obliczana jest zgodnie z ustaleniami nauki, aktualnie na podstawie częstotliwości drgań cezu. Wartość wt stanowi zmienną stabilną omawianego wzoru. Zmienność stabilna tej wartości wynika z wydłużania się doby ziemskiej, następującego wskutek zwalniania ruchu obrotowego Ziemi. Zmiany te następują w skali czasu dalekiego zasięgu i wynikają z oddalania się Księżyca ziemskiego od Ziemi, skutkującego coraz mniejszym wpływem sił grawitacyjnych Księżyca na Ziemię, a tym samym spowolnieniem ruchu obrotowego Ziemi oraz wydłużaniem doby. W czasach współczesnych na jedną dobę przypada 86 400 sekund, tym samym wartość wt wynosi 604 800 sekund. W skali czasu dalekiego zasięgu wartość wt zwiększa się, przyjmując stałą wartość sekundy. Należy wskazać, iż wartość wt nie stanowi 7 dób pomnożonych przez 24 godziny, 60 minut i 60 sekund, ponieważ takie założenie powodowałoby, iż wartość wt byłaby wartością niezmienną, która zawsze wynosi 604 800 sekund.

We no longer support Internet Explorer. Please upgrade your browser to improve your experience. Find out more.