Obliczanie tygodnia zgodne jest z następującym równaniem:

A3.
((43 200) + {2 * 36}) ∶ 7 = 432 00(0 000) ∶ 7 = 61 714 285,714

W równaniu A3 wartość 43 200 odzwierciedla dzień wyrażony w sekundach. Wartość {2} wyraża wartość sprzeczną 2 lat. Wartość {36} wyraża wartość sprzeczną 36 lat rozumianą jako wartość zera. Wartość 7 odzwierciedla ilość dni w tygodniu. Wartość 61 714 286 lat, będąca wynikiem równania, stanowi czas trwania tygodnia wyższego poziomu. Odnosząc się do przyczyn, w związku z którymi wartość dnia wyrażonego w sekundach podzielona została przez siedem, a nie pomnożona przez siedem, należy wskazać, iż w rachunku jednostkowym, omawianym w 2.1.14., analogiczna wartość czasu, wynosząca 61 714 286 lat, uzyskana została poprzez podzielenie eonu na 70 części. Wartość ta określona została mianem czasu, jaki mija pomiędzy kolejnymi wymieraniami okresowymi. Wartość uzyskana w równaniu A3 stanowi ten sam czas, przy czym w niniejszym równaniu wskazano wyłącznie inną metodologię obliczania omawianej wartości.

Jak zostało wskazane w 2.1.14., uzyskana w równaniu A3 wartość czasu jest postulowana obecnie przez świat nauki. Wartość ta utożsamiana jest z czasem, jaki mija pomiędzy kolejnymi wychyleniami galaktycznymi. Wskazuje się również, iż wychylenia te determinują występowanie wymierań organizmów. Przyjmuje się, iż czas, jaki mija pomiędzy kolejnymi wychyleniami galaktycznymi, mieści się w granicach 62-64 mln lat. Wychylenie galaktyczne odnosi się do roku galaktycznego i związane jest z następującym zachowaniem Układu Słonecznego względem środka Drogi Mlecznej. Kiedy Układ Słoneczny krąży po Drodze Mlecznej, krąży zgodnie z głównym dyskiem galaktycznym. Mniej więcej co 62-64 mln lat wychodzi ponad i poniżej głównego dysku galaktyki, w efekcie czego znajduje się poza polem magnetycznym galaktyki i narażony jest na promieniowanie kosmiczne. Zjawisko to określane jest mianem łukowej fali uderzeniowej, która najprawdopodobniej determinuje występowanie wymierań organizmów, przy czym nie zostało to ostatecznie udowodnione przez naukę. Z rachunku jednostkowego wynika, iż czas wystąpienia każdego wymierania może zostać precyzyjnie obliczony, a obliczenia te dokonywane są na podstawie omawianej wartość czasu, która wynosi 61 714 286 lat.

We no longer support Internet Explorer. Please upgrade your browser to improve your experience. Find out more.