2.1.18.    Rachunek poziomowy określa wszystkie zastępy stworzenia, które zostały utworzone przez Boga podczas siedmiu dni stworzenia.

Rozważając rachunek poziomowy, zasadne jest omówienie trzech następujących zagadnień, dotyczących tego rachunku.

I.    Podział Wszechświata na zastępy rozważany z perspektywy obiektów istniejących w tym Wszechświecie.

II.   Całościowy podział Wszechświata na zastępy, rozważany z uwzględnieniem czasu, masy oraz przestrzeni tego Wszechświata.

III.  Synkretyczny podział Wszechświata na obiekty.

Zgodnie z 2.1.2. w trakcie siedmiu dni stworzenia Bóg utworzył wszystkie płaszczyzny obserwowalnego Wszechświata, zwane w treści Pism Świętych Starego Testamentu zastępami stworzenia, a także zastępami niebios.

Zgodnie z treścią omawianych Pism Świętych ilość zastępów stworzonych przez Boga jest analogiczna do ilości dni stworzenia. Oznacza to, iż we Wszechświecie istnieje siedem zastępów, z następującym zastrzeżeniem. Jeśli w opisie stworzenia zawarty został dodatkowy opis stworzenia wyrażony w latach, a rozumiany w dwójnasób, raz jako powtórzenie siódmego dnia stworzenia, drugi raz jako powtórzenie wszystkich siedmiu dni stworzenia, to oznacza to, iż powtórzenie to winno występować również w podziale Wszechświata na zastępy. Wartości sprzeczne, doprecyzowujące muszą być uwzględniane stosownie.

Mając na uwadze rachunki poprzedzające, należy wskazać, iż we Wszechświecie obserwowalnym winno istnieć siedem zastępów oraz jeden zastęp dodatkowy rozumiany w dwójnasób.

W ujęciu języków starożytnych, a także nowożytnych, zastępem nazywamy każdy obiekt, który stanowi obiekt zstępujący względem kolejnego obiektu. Patrząc z perspektywy obiektu niższego rzędu, mamy do czynienia z obiektami wstępującymi.

Niebiosami zastępów nazywamy obiekty zstępujące, które zawierają w sobie niebo, czyli określoną przestrzeń wypełniającą. W treści omawianych Pism Świętych przestrzeń wypełniająca nazywana jest również wodą. Gdzie słowo woda może odnosić do klasycznej wody, rozumianej jako płyn, a niezależnie od tego może odnosić się do przestrzeni kosmicznej.