Książka 4320

Jedenaste wymieranie aktualnego eonu wystąpiło 189 937 917 lat temu, w momencie, w którym wiek Wszechświata wynosił 13 638 857 143 lat, zgodnie z następującymi równaniami:

V_11-1.

12 960 000 000 + 11 · 61 714 285,714 = 13 638 857 142,857

V_11-2.

13 828 795 060 − 13 638 857 142,857 = 189 937 917,143

W ujęciu współczesnej nauki wymieranie to stanowi wymieranie triasowe, którego wystąpienie wskazywane jest na czas mniej więcej 201 000 000 lat temu. Data wskazywana przez naukę nieznacznie różni się od wskazanej w niniejszym akapicie, przyczyny tej rozbieżności nie są wyjaśniane w niniejszym rozdziale i wymagają rozważenia naukowego.

Dwunaste wymieranie aktualnego eonu wystąpiło 128 223 631 lat temu, w momencie, w którym wiek Wszechświata wynosił 13 700 571 429 lat, zgodnie z następującymi równaniami:

V_12-1.

12 960 000 000 + 12 · 61 714 285,714 = 13 700 571 428,571

V_12-2.

13 828 795 060 − 13 700 571 428,571 = 128 223 631,429

W ujęciu współczesnej nauki wymieranie to przypada pomiędzy wymieraniem aptian a wymieraniem końcowo-jurajskim. Wystąpienie wymierania aptian wskazywane jest na czas mniej więcej 117 000 000 lat temu, natomiast wymierania końcowo-jurajskiego na czas mniej więcej 145 000 000 lat temu. Najprawdopodobniej więc obydwa z tych wymierań są ze sobą połączone.

Trzynaste wymieranie aktualnego eonu wystąpiło 66 509 345 lat temu, w momencie, w którym wiek Wszechświata wynosił 13 762 285 714 lat, zgodnie z następującymi równaniami:

V_13-1.

12 960 000 000 + 13 · 61 714 285,714 = 13 762 285 714,286

V_13-2.

13 828 795 060 − 13 762 285 714,286 = 66 509 345,714

W ujęciu współczesnej nauki wymieranie to stanowi wymieranie kredowe, którego wystąpienie wskazywane jest na czas mniej więcej 66 000 000 lat temu.