Zapisując poszczególne składowe czasu stworzenia zgodnie z równaniem nadrzędnym, przyjmując na wstępie założenie, zgodnie z którym wartość ⟨·1·⟩ może zostać uznana za pomijalną, uzyskujemy zapis: ⟨⟨6 + 1⟩⟩ + ⟨1⟩. Gdzie wartość ⟨⟨6⟩⟩ wyraża pierwsze sześć dni stworzenia, wartość ⟨⟨1⟩⟩ wyraża siódmy dzień stworzenia, natomiast wartość ⟨1⟩ wyraża powtórzony siódmy dzień stworzenia, wyrażony w treści Pism Świętych w skali lat, jednak równoważny z jednym dniem stworzenia w skali sekundowej. Zapisując wartość ⟨⟨6 + 1⟩⟩ zgodnie z zasadą liczenia wstecznego, czyli liczenia czasu stworzenia od czasów współczesnych do momentu stworzenia świata, uzyskujemy zapis ⟨⟨1 + 6⟩⟩ + ⟨1⟩. Biorąc pod uwagę fakt, zgodnie z którym dzień siódmy może zostać uznany zarówno za dzień zakończony, jak i trwający. A także fakt, zgodnie z którym jedyną możliwością zapisu tego dnia jest wyrażenie go w formie dwóch połówek. Uzyskujemy zapis ⟨⟨1 + 6⟩⟩ + ⟨0,5 + 0,5⟩, gdzie wartość ⟨0,5 + 0,5⟩ wyraża powtórzony dzień siódmy wyrażony w skali dniowej, w postaci dwóch połówek. Uwzględniając fakt, zgodnie z którym omawiany zapis stanowi wartość czasu, a każda z kolejnych cyfr wyraża określony poziom skali czasu, taki jak: rok, doba, dzień, …, sekunda, okazuje się, iż w zapisie ⟨0,5 + 0,5⟩ zasadne jest uszeregowanie jednostek czasu zgodnie z kolejnością, tak aby doby znajdowały się na poziomie dób, a połówki dób znajdowały się na pozycji połówek dób. W efekcie uzyskujemy zapis ⟨0055⟩. Natomiast cały czas stworzenia składa się z wartości ⟨⟨1 + 6⟩⟩ + ⟨0055⟩. Zapisując te wartości ciągiem, po pominięciu spójnika, znaków dodawania oraz nawiasów, uzyskujemy wartość 160055 dni. Zapis ten wyraża następujące składowe: jeden dzień stworzenia, sześć dni stworzenia, powtórzony dzień siódmy stworzenia. Przy czym powtórzony dzień siódmy rozumiany jest jako zakończony oraz trwający, w efekcie czego wyrażony został w formie dwóch połówek. Tym samym zapis ten staje się tożsamy z zapisem szesnaście setek i pięćdziesiąt pięć jedynek traktowanym dosłownie. Jeśli uznamy za słuszny fakt, zgodnie z którym powtórzenie dnia siódmego winno zostać dokonane zarówno w skali Boskiej, jak i ludzkiej, to zasadne jest uwzględnienie również wartości ⟨·1·⟩, która w tym wypadku odzwierciedla powtórzony dzień siódmy, wyrażony w skali Boskiej. Również w tym wypadku zasadne jest wyrażenie dnia siódmego jako zakończonego i niezakończonego, co stanowi zapis ⟨·0,5 + 0,5·⟩.