Uwzględniając określone w akapicie poprzedzającym, równania zawarte w linijkach E i G przybierają następującą postać:

F.

Wynik powyższego równania słupkowego wskazuje czas stworzenia analogiczny do czasu stworzenia wynikającego z równania A₀, czyli wskazuje całościowy czas istnienia Wszechświata liczony od wielkiego wybuchu. Oznacza to, iż ten sam czas stworzenia uzyskujemy, mnożąc wartość 160055,475 doby przez ilość sekund w dobie. Tym samym, rozważając zagadnienie dotyczące tego, w jaki sposób należy zapisać wartość szesnaście setek i pięćdziesiąt pięć lat, i czterdzieści, i siedem, i pół doby, okazuje się, iż wyłącznie zapis dosłowny, czyli zapis 160055,475; pozwala na uzyskanie czasu stworzenia zgodnego z czasem, jaki wynika z równania zawartego w linijce F, czyli równania, które uwzględnia wszystkie składowe czasu stworzenia, a zarazem wszystkie możliwe założenia logiczne dotyczące relacji, jaka zachodzi pomiędzy poszczególnymi składowymi czasu stworzenia.

Fakt, zgodnie z którym w równaniu F uwzględniona została zarówno wartość 3924, jak i wartość 3960, wynika z równania 2.1.9. Z₁, zgodnie z którym wartości 3924 oraz 3960 stanowią jeden dzień stworzenia wyłącznie w sytuacji, w której traktowane są razem. W tym wypadku obydwie wartości traktowane razem odzwierciedlają wartość ⟨·1·⟩ równania nadrzędnego. To, czy wartość 3960 zostanie zapisana klasycznie, czy też w formie bezzerowej jako wartość 396, nie wpływa na wynik omawianego równania.

Fakt, zgodnie z którym w równaniu F uwzględniona została dodatkowa wartość 108, stanowiąca wartość 36 traktowaną trzykrotnie, wynika z konieczności uwzględnienia wartości sprzecznych doprecyzowujących, przy czym wartość 2 lat sprzecznych została pominięta, ponieważ, jak została wskazane w 2.1.4., wartość ta nie wpływa na całość czasu stworzenia. Informacje zawarte w niniejszym akapicie wymagają następującego doprecyzowania.