Fakt, zgodnie z którym wartość ta została dodana w formie dobowej przeliczonej na sekundy, wynika z równoważności składowych, a konkretnie z faktu, zgodnie z którym czas stworzenia wyrażony w latach może zostać uznany za powtórzenie dnia siódmego. Niezależnie od określonego w zdaniu poprzedzającym należy wskazać, iż fakt, zgodnie z którym wartość ta została dodana w formie dobowej, wynika z równania 2.1.9. Z₂. W efekcie wartość 3888 tożsama jest z wartością ⟨·1·⟩ równania nadrzędnego i oznacza okres wyrażony w latach, rozumiany jako powtórzenie wszystkich siedmiu dni stworzenia.

Fakt, zgodnie z którym wartość 864 została dodana ciągiem do wartości 1382,4; natomiast nie została dodana klasycznie do tej wartości, co dla ułatwienia odczytu zostało wyrażone pionową kreską, wynika z następującego. Jeśli powtórzony dzień siódmy wyrazimy w formie dniowej przeliczonej na sekundy, czyli w postaci wartości 864 sekund/lat, to dzień ten winien zostać zapisany ciągiem, po wartości 1382,4; na zasadzie powtórzenia, ponieważ siedem dni stworzenia również wyrażone zostało ciągiem, w postaci wartości 1,6; natomiast nie zostało wyrażone jako suma, w postaci wartości 7.

W omawianym równaniu E wartość trzech pominiętych zer dodana została na zakończeniu pierwszej linijki obliczenia, czyli tej linijki, z której zera te wynikają. Dodawanie wartości 3888 odbywa się niezależnie, zgodnie z zapisem równania D.

Analizując równanie słupkowe zawarte w linijce E pod kątem jego zgodności z opisem stworzenia, należy wskazać, iż równanie to jest niezgodne z opisem stworzenia w następujących zakresach. W ujęciu równania nadrzędnego równanie to nie uwzględnia składowych sprzecznych, czyli wartości {2 * 36 * 3 * 0}. W ujęciu całościowego czasu stworzenia równanie to uwzględnia założenie, zgodnie z którym czas wyrażony w latach wynosi 3888 lat, natomiast nie uwzględnia założenia, zgodnie z którym czas ten wynosi również 3924 + 36 lat.