Rachunek ten jest skompresowany, a w przełożeniu na współczesny język informatyczny rachunek ten przypomina plik zip, który po kliknięciu wypakowuje całą swoją zawartość. Autorzy omawianych Pism Świętych, dysponujący całą starożytną wiedzą z zakresu astronomii, a także całą wiedzą przekazaną przez Boga, dokonali szczegółowych obliczeń, dotyczących Wszechświata, a następnie wyrazili te obliczenia w postaci wyłącznie kilku liczb, które to liczby połączone zostały szeregiem warunków logicznych. Część z tych warunków stanowią sprzeczności i niedoprecyzowania. Sprzeczności oraz niedoprecyzowania, rozpatrywane na poziomie tekstu, tworzą wątpliwości, jednak rozpatrywane na poziomie obliczeń wynikających z tego tekstu, wyjaśnią wszelkie wątpliwości. Należy również wskazać, iż z równań zawartych w części poprzedzającej wynika, iż zarówno wszelkie sprzeczności oraz niedoprecyzowania, jak i wszelkie wartości czasu wyrażone na zasadzie powtórzenia, muszą być uwzględniane w każdym z rachunków, ponieważ pominięcie chociażby jednej ze sprzeczności bądź jednej z wartości głównych powtórzonych powoduje, iż czas stworzenia świata przez Boga staje się niezgodny zarówno z treścią Pism Świętych, jak i stanem faktycznym. W niniejszym tekście, w związku z określonym w niniejszym akapicie, w zakresie relacji, jaka zachodzi pomiędzy treścią Pism Świętych a nauką, przyjęto następujące założenie.

Żadna część Pism Świętych nie stoi w sprzeczności z inną częścią Pism Świętych. Żadne z Pism Świętych nie stoi w sprzeczności z innym z Pism Świętych. Żadne z Pism Świętych nie stoi w sprzeczności z nauką. Ewentualne pojawienie się sprzeczności może wynikać wyłącznie z nieumiejętności znalezienia stosownej interpretacji. Każdorazowo, gdy jakakolwiek sprzeczność wynika z interpretacji Pism Świętych, to stanowi ona sprzeczność pozorną, a obowiązkiem czytelnika jest znalezienie takiego rozwiązania logicznego, które będzie zgodne z treścią Pism Świętych, a zarazem zgodne ze stanem faktycznym, a jednocześnie spowoduje wyeliminowanie tej sprzeczności.