Jeśli natomiast przyjmiemy za słuszne założenie, zgodnie z którym cała wartość 1655,432 zapisana została w skali czasu ludzkiego, to równania zawarte w linijce U wskazują, iż doby ludzkie wyrażane w sekundach są równoważne z dobami ludzkimi wyrażanymi bez przeliczenia na sekundy, ponieważ wartość po przecinku, czyli wartość 0,432; wyraża sekundy ludzkie, natomiast wartości, które zostały do niej dodane i od niej odjęte, czyli wartości 40, 47 i 1, wyrażają doby ludzkie, a pomimo to uzyskany wynik precyzyjnie określa dzień zakończenia potopu. Z rachunku równoważności wynika zatem, iż sekundy Boskie są równoważne zarówno z latami ludzkimi, jak i dobami ludzkimi. Tym samym, w ujęciu rachunku równoważności, doby stworzenia stają się tożsame z latami stworzenia. Argumenty wskazane w dwóch poprzedzających zdaniach stanowią powód, w związku z którym w równaniach 2.1.8. B₁ i B₂ cała wartość 160055,475; a także cała wartość 60055,475; zostały przemnożone przez ilość sekund w dobie, co można wyrazić następującymi słowami. Skoro każda doba czasu stworzenia wymaga przeliczenia na sekundy, a doby są równoważne z latami, to oznacza to, iż zarówno lata stworzenia, jak i doby stworzenia należy przeliczyć na wartość sekundową. Odnosząc się do samych wartości 40, 47 i 1, należy wskazać, iż wartości te dodawane i odejmowane są na poziomie ostatnich pozycji skali. Oznacza to, iż w przypadku równania U1 wartość ta wyraża: 0,040. Natomiast w przypadku równania U2 wartości te wyrażają kolejno: 0,047; 0,001. Rozważając zagadnienie dotyczące tego, w jakiej formie należy zapisywać wartość 1655,47; w zakresie pory dnia, czyli w zakresie trzeciej cyfry po przecinku, należy zaznaczyć, iż z równań określonych w linijkach T wynika, że zakończenie ulewy nastąpiło pomiędzy 0,470 a 0,475 dnia, czyli pomiędzy rozpoczęciem dnia czterdziestego siódmego a porankiem tego dnia. Z równań określonych w linijkach U wynika, iż zakończenie ulewy nastąpiło pomiędzy 0,472 a 0,480 dnia; czyli pomiędzy nocą czterdziestej siódmej doby a zakończeniem tej doby.