Równanie to uwzględnia również. Fakt, zgodnie z którym ulewa trwa 40 dni i 40 nocy, natomiast pozostałe opisy wydarzeń, jakie odbywają się w trakcie potopu, trwają wyłącznie określoną ilość dni. A także fakt, zgodnie z którym w czterdziestym siódmym dniu roku 1656 nastąpiło dziesięciokrotne skrócenie czasu trwania, a patrząc z perspektywy czasu współczesnego wstecz, dziesięciokrotne wydłużenie czasu trwania pokoleń. Wartość (− 0,01), zawarta wraz z wynikiem, wyraża możliwość cofnięcia się w czasie od momentu zakończenia dnia do momentu jego rozpoczęcia. W omawianym równaniu wartość jednego dnia sprzeczności, zawarta jako ostatnia składowa lewej strony równania, a także wartość jednego dnia niedoprecyzowanego, zawarta wraz z wynikiem, wyrażone zostały na poziomie drugiej cyfry po przecinku, czyli na poziomie dziesiątek, ponieważ całość czasu odnosi się do czasu, jaki występuje przed zakończeniem ulewy, tym samym względem wszystkich składowych czasu występuje konieczność przesunięcia na skali o jedną pozycję. W efekcie uzyskany wynik mieści się w granicach 1655,85 – 1655,86. Wykorzystując uzyskany wynik w rachunku równoważności czasu, uzyskujemy granice czasu trwania jednego roku kalendarzowego, zgodne z określonymi w linijkach L. Wskazane w niniejszym akapicie, przy uwzględnieniu akapitu poprzedzającego, należy rozumieć następująco. Niezależnie od tego czy czas stworzenia, wyrażony w skali ludzkich lata, obliczymy do momentu zakończenia ulewy, czy do momentu wyjścia z arki, czy też do momentu pośrodkowego, czas ten równoważny jest do czasu stworzenia wyrażonego w skali Boskich dni, a równoważność ta wskazuje, iż czas trwania jednej Boskiej sekundy tożsamy jest z czasem trwania jednego roku ziemskiego, rozumianego jako rok juliański, z następującym zastrzeżeniem. Jeśli czas ten chcemy obliczyć poprzez określenie ułamkowej części roku, to zasadne jest uwzględnianie momentu pośrodkowego, którym w tym wypadku jest dzień wypuszczenia z arki kruka. Jeśli natomiast czas ten chcemy obliczyć poprzez wyrażenie sumy dni, to zasadne jest uwzględnianie momentu początkowego bądź końcowego, a zarazem zasadne jest uwzględnianie wszelkich sprzeczności, które dotyczą tego czasu, a które wynikają z treści Pism Świętych.