Gdzie wartość 47 wyraża czterdzieści siedem dni naliczone w nadmiarze, wartość 1 wyraża jeden dzień naliczony w nadmiarze, natomiast wartość (−1), zawarta wraz z wynikiem, pozwala na cofnięcie się od momentu zakończenia dnia do momentu jego rozpoczęcia. W efekcie uzyskana wartość czasu mieści się w granicach 311 – 312 dni. Obliczenie czasu trwania potopu, dokonane na podstawie czasu, jaki minął od początku roku 1656 do dnia, w którym Noe wypuścił kruka, wskazywało wartość mieszczącą się w granicach 310 – 311 dni. Uwzględniając tę wartość wraz wynikiem równania I, czas potopu, liczony od pierwszego dnia roku 1656, wynosi w tym wypadku 310 – 312 dni. Tym samym wartość 311 stanowi wartość pośrodkową, natomiast wartości 310 oraz 312 stanowią wartości graniczne. Przeliczając te wartości na ułamkowe części roku, a następnie uwzględniając je w rachunku równoważności, uzyskujemy współcześnie stosowany czas trwania roku juliańskiego oraz granice błędu. Odnosząc się do wartości 47, która została odjęta od wartości 360, należy podkreślić, iż możliwość, a zarazem konieczność, odjęcia wartości 47 dni wynika z następujących faktów. W jednym z opisów potopu stwierdzono, iż Noe wszedł do arki w dniu swoich sześćsetnych urodzin, a zarazem wskazano, iż dzień ten stanowił pierwszy dzień roku. W innym z opisów stwierdzono, iż Noe wszedł do arki w dniu swoich sześćsetnych urodzin, w drugim miesiącu, siedemnastego dnia tego miesiąca, czyli 47 dni później. Tym samym wartość 47 dni może zostać uznana za nadmiernie dodaną. Odnosząc się do wartości 1, która również została odjęta od wartości 360, należy wskazać, iż możliwość, a zarazem konieczność, odjęcia wartości 1 wynika z następujących faktów. W jednym z opisów stwierdzono, iż potop rozpoczął się po upływie czterdziestu siedmiu dni, natomiast w innym stwierdzono, iż potop rozpoczął się wraz z nastaniem dnia czterdziestego siódmego, co stanowi jeden dzień rozbieżności. Tym samym wartość 1 dnia może zostać uznana za nadmiernie dodaną.

Przyjmując za słuszne założenie, zgodnie z którym wartość 40 dni ulewy została naliczona w nadmiarze, a zarazem wartość 1 dnia została naliczona w nadmiarze, a jednocześnie przyjmując za słuszne założenie, zgodnie z którym pominięta została końcowa wartość 7 dni, jaka winna występować pomiędzy wypuszczeniem kruka a pierwszym wypuszczeniem gołębicy, a także przyjmując za słuszne założenie, zgodnie z którym opis potopu pozwala na przesuwanie się pomiędzy rozpoczęciem a zakończeniem dnia, w którym odbywa się określone wydarzenie, okazuje się, iż czas, jaki minął od rozpoczęcia roku 1656 do momentu zdjęcia dachu arki, zgodny jest z następującym równaniem: