Pierwsze spotkanie rodziców owego człowieka zaowocowało bowiem jego spłodzeniem, a spłodzenie to wpłynęło na jego cechy osobowe, w tym również na decyzje, jakie podejmuje. Jednak doszukiwanie się związku przyczynowo-skutkowego, zachodzącego pomiędzy wymieraniem dinozaurów a decyzją, jaką podjął ów człowiek, byłoby znacznie trudniejsze, przy czym nie niemożliwe. Im dalej oddalamy się w czasie, a zarazem w przestrzeni, tym mniejszy jest wpływ wydarzenia historycznego na wydarzenie współczesne. W efekcie wielki wybuch posiada najmniejszy wpływ na wszelkie wydarzenia współczesne, ponieważ stanowi wydarzenie najdalsze w czasie i przestrzeni. Bóg, będący osobliwością początkową, czyli obiektem przed wielkim wybuchem, również posiada wpływ najmniejszy ze wszystkich możliwych wpływów, jakie mogą zostać ustalone. Skutkuje to stwierdzeniem, zgodnie z którym wpływ Boga na decyzje człowieka stanowi wpływ znikomy, praktycznie nieistniejący. W efekcie niemożliwe jest powiązanie decyzji oraz myśli owego hipotetycznego człowieka, który stoi na rozdrożu dróg, z ewentualnymi decyzjami oraz myślami Boga.

Informacje zawarte w akapicie poprzedzającym, stanowią prawdę, przy czym prawda ta jest wyłącznie połowiczna, ponieważ dotyczy praw dualistycznych. Oznacza to, iż wystarczy zmienić punkt widzenia, aby wyciągnąć całkowicie odwrotne wnioski, które to wnioski również stanowią wnioski w pełni zgodne z treścią Pism Świętych, a zarazem zgodne z ustaleniami współczesnej nauki, co wynika z następującego rozumowania. Jeśli przejmiemy za słuszne założenie, zgodnie z którym Wszechświat całościowy stanowi Wszechświat zamknięty, powtarzalny, pulsujący, to wywołuje to następujący efekt. Kiedy obecny Wszechświat obserwowalny zamknie się, nastanie kolejny wybuch, który stworzy Wszechświat analogiczny. Następnie powstanie Układ Słoneczny. Następnie rodzice owego człowieka spotkają się, ów człowiek urodzi się, a kiedy nastanie czas wyznaczony, ów człowiek podejdzie do rozdroża dróg i z wykorzystaniem mechanizmu wolnej woli podejmie stosowną myśl oraz stosowny kierunek. Przy czym podejmie dokładnie te same myśli oraz ten sam kierunek, które podjął we współczesnym Wszechświecie. Rodzi to następujące pytanie. W jaki sposób ów hipotetyczny człowiek przekaże swojemu odpowiednikowi w przyszłym Wszechświecie informacje, dotyczące tego, jakie myśli oraz jaki kierunek należy podjąć?