W ujęciu naukowym wartości 8,64 mld lat, 13,82 mld lat, 311,04 bln lat rozumiane są więc jako upływ czas względnego i wyrażają przeszłość, teraźniejszość oraz przyszłość. Czas Plancka, wynoszący 5,4 · 10^-44 sekundy, stanowi stałą wartość czasu i rozumiany jest w tym wypadku jako moment, w którym nastąpiło oddzielenie oddziaływania grawitacyjnego od pozostałych oddziaływań, czyli wielki wybuch aktualnego Wszechświata obserwowalnego. Wartość 1 s nie jest obecnie postrzegana jako stała wartość czasu, jednak w tym wypadku wyraża czas, jaki minął pomiędzy wielkim wybuchem a zakończeniem ery hadronów, w efekcie stanowi wartość niezmienną, niepodlegającą względności czasu. Odnosząc się natomiast do wartości zera oraz nieskończoności, należy wskazać, iż wartość zera rozumiana jest jako brak uwzględniania czasu w teorii modelu standardowego, w której to teorii czas stanowi wyłącznie zewnętrzny parametr tła, a zarazem nieokreśloność wartości obserwowalnego czasu istnienia niektórych cząstek elementarnych. Wartość nieskończoności rozumiana jest jako granica załamania dylatacyjnego czasu i odnosi się do załamania czasu, jakie obserwowane jest na poziomie fotonu poruszającego się z prędkością światła. Oznacza to, iż w całym równaniu zawarte zostały trzy wartości czasu względnego, czyli wartości 8,64 mld lat, 13,82 mld lat, 311,04 bln lat. Trzy wartości czasu stanowiące granice czasu względnego, czyli wartości ∞; 5,4 · 10^-44 s; 0. Gdzie pierwsza z nich, czyli wartości ∞, wyraża czas absolutny, natomiast kolejne dwie wyrażają czas bezwzględny. Łącznikiem tych dwóch grup wartości jest wartość 1 sekundy, która łączy czas absolutny oraz bezwzględny z czasem względnym.

Drugą część rachunku równoważności wyraża następujące równanie:

Interpretacja równania G₂ jest analogiczna do interpretacji równania G₁, z następującym zastrzeżeniem. Wartości ∞; 1 s; 0 nie ulegają zmianie, ponieważ wyrażają czas Boski. Wartość 5,4 · 10^-44 s również nie ulega zmianie, ponieważ wyraża początek stworzenia zarówno w ujęciu czasu Boskiego, jak i ludzkiego. Czas stworzenia powyżej sekundy jest inny, pierwotny, czyli wynikający bezpośrednio z opisu stworzenia. Czas, jaki minął od wielkiego wybuchu do powstania Układu Słonecznego, wynosi dobę. Czas, jaki minął do czasów współczesnych, zgodnie z 2.1.14. M., wynosi w przybliżeniu ≈1,600555 doby.