Rozważając tę kolejność zgodnie z ustaleniami współczesnej nauki, należy wskazać, iż zastępy tworzone były od skrajnych do środkowych, zgodnie z następującą zasadą. Na wstępie powstał poziom całego Wszechświata obserwowalnego oraz wszechświata kwantowego. Później powstał poziom atomowy. Następnie powstały poziomy gromad galaktyk, galaktyk oraz układów gwiezdno-planetarnych. W tym wypadku kolejność może być postrzegana różnie, w zależności od tego, czy pierwotne skupisko materii uznamy za pierwotną gromadę, czy też nie. Następnie powstał poziom komórkowy. Na koniec powstał poziom organiczny, którego człowiek stanowi najwyższą z możliwych form. Oznacza to, iż człowiek stanowi docelowy poziom istnienia Wszechświata obserwowalnego.

Rozważając omawiany rozkład poziomowy Wszechświata w kontekście ustaleń współczesnej nauki, należy podkreślić następujący fakt. Istnienie poszczególnych poziomów, a także ich zstępująca budowa nie podlega wątpliwościom. W miejscu tym należy jednak rozważyć przyczyny, w związku z którymi inne, niewymienione obiekty Wszechświata obserwowalnego nie zostały uznane za obiekty poziomowe.

Do głównych cech, które determinują istnienie zastępu, zaliczamy następujące trzy cechy. Zanurzenie. Możliwość samodzielnych narodzin i samodzielnego życia. Spełnianie zasady góry, morza oraz wyspy, która to zasada zwana jest w niniejszym tekście jądrowością. Przy czym jądrowość nie odnosi się wyłącznie do posiadania jądra, natomiast odnosi się do posiadania jądra, obiektów pozostałych, a także przestrzeni wypełniającej. Rozważając z tej perspektywy obiekty, które nie zostały uznane za obiekty poziomowe, należy zwrócić uwagę na następujące fakty.

Jeśli uznamy za słuszny fakt, zgodnie z którym układ organiczny stanowi poziom Wszechświata, a także układ komórkowy stanowi poziom Wszechświata, to można by również stwierdzić, iż organy bądź części ciała, z których składa się organizm, stanowią poziomy Wszechświata. Należy jednak zaznaczyć, iż komórki mogą żyć samodzielnie, jednak serce oraz płuca nie mogą powstać i żyć samodzielnie. Jeśli uznamy za słuszny fakt, zgodnie z którym układ gwiezdno-planetarny stanowi poziom, to można by również stwierdzić, iż planeta stanowi niższy poziom.