Wszechświat całościowy składa się z osobliwości początkowej, pełniącej funkcję jądra, a także Wszechświata obserwowalnego. Podział wszechświata kwantowego oraz cząsteczek elementarnych na dwie części również traktowany jest osobno i rozumiany jest jako podział na bezcząsteczkowe oddziaływanie grawitacyjne oraz pozostałe oddziaływania cząsteczkowe.

Niezależnie od informacji zawartych w akapitach poprzedzających, każdy z poziomów głównych dzieli się na trzy funkcjonalnie. W ujęciu funkcjonalnym układy atomowe dzielimy na metale, niemetale i gazy. Układy komórkowe, najprawdopodobniej, dzielimy na autotroficzne, heterotroficzne oraz odrębne prokariotyczne. Układy organiczne dzielimy na roślinne, zwierzęce oraz ludzkie. Podział funkcjonalny układów gwiezdno-planetarnych nie jest znany współczesnej nauce. W chwili obecnej znane są wyłącznie różnice, jakie występują pomiędzy poszczególnymi gwiazdami. Galaktyki, najprawdopodobniej, dzielimy na spiralne, eliptyczne i soczewkowate. Gromady galaktyk, najprawdopodobniej, dzielimy na galaktyki I, II i III stopnia. Podział Wszechświata na trzy części funkcjonalne traktowany jest osobno. Wszechświat całościowy dzielimy na osobliwość początkową, wszechświat kwantowy oraz wszechświat atomowy. Podział wszechświata kwantowego oraz cząsteczek elementarnych na trzy części funkcjonalne również traktowany jest osobno i rozumiany jest jako podział na oddziaływania silne, słabe oraz elektromagnetyczne, a także podział na cząsteczki tych oddziaływań.

Podziały wskazane w dwóch poprzedzających akapitach stanowią podziały przykładowe, a ich precyzyjne dokonanie wymaga szczegółowego rozważenia naukowego.

Wskazany w spisie E poziomowy rozkład Wszechświata, rozważany z uwzględnieniem równań nadrzędnych F, a także z uwzględnieniem rachunków poprzedzających, wskazuje na następujące cechy Wszechświata.

Rozważając Wszechświat w ujęciu czasu oraz jednostek czasu, a także podziału Wszechświata na wszechświat kwantowy oraz wszechświat atomowy, przejście od czasu nadrzędnego do czasu względnego odbywa się trzykrotnie. Pierwszym z tych przejść jest przejście, jakie występuje pomiędzy nieskończonym czasem osobliwości początkowej a czasem Plancka.