W przypadku poziomu komórkowego górą jest jądro komórkowe, morzem jest wewnątrzkomórkowa woda, wyspami są natomiast organelle komórkowe. W przypadku poziomu gwiezdno-planetarnego górą jest gwiazda, morzem przestrzeń tego układu, wyspami są natomiast planety oraz księżyce. Z tego też względu przestrzeń wypełniająca zastępy nazywana jest wodą, niezależnie od tego czy przestrzeń ta odnosi się do poziomu komórkowego bądź organicznego, czy też poziomów powyższych bądź poniższych. Należy zatem wskazać, iż przestrzeń atomowa, zlokalizowana pomiędzy jądrem atomowym a pozostałymi składowymi atomu, określana jest analogicznie jak woda wypełniająca komórkę bądź organizm, a zarazem przestrzeń wypełniająca układ gwiezdno-planetarny bądź galaktykę lub gromadę. Określanie przestrzeni, która wypełnia poszczególne zastępy, mianem nieba, a zarazem mianem wody, wynika z następujących argumentów. Słowo niebo wskazuje, iż przestrzeń wypełniająca jest niewidoczna, a zarazem wskazuje, iż przestrzeń ta pozornie wydaje się nie podsiadać masy. Słowo woda wskazuje, iż przestrzeń ta jest przezroczysta, czyli niewidoczna, jednak posiada ściśle określoną masę. Fakt, iż masa ta jest ściśle określona, wynika z omawianych Pism Świętych, w których wskazywane jest, iż zawartość wody w organizmie jest analogiczna na wszystkich poziomach stworzenia, a zarazem na wszystkich poziomach stworzenia ilość ta zależna jest od wieku danego obiektu. W dużym przybliżeniu ilość wody, jaka zawarta jest w ludzkim organizmie, mieści się w granicach 90 – 60% i zależna jest od wieku. Ilość wody rozumianej jako przestrzeń kosmiczna, która wypełnia dany poziom stworzenia, określana jest w tych samych granicach. Oznacza to, iż we Wszechświecie obserwowalnym powinno istnieć w przybliżeniu 90 – 60% wody, czyli materii oraz przestrzeni niewidzialnej, wypełniającej. Ilość tej wody zimniejsza się w określonych granicach wraz z upływem czasu względnego. Uwzględnienie dodatkowej wody w obliczeniach czasu stworzenia, która to woda rozumiana jest również jako przestrzeń kosmiczna, musi powodować, iż względny czas istnienia Wszechświata skraca się od wartości ≈1,60055 dnia do zerowej wartości czasu.

We no longer support Internet Explorer. Please upgrade your browser to improve your experience. Find out more.