Równanie, czyli odjęcie wartości zawartej w nawiasie klasycznym od wartości poprzedzającej nawias, wynika z następującej logiki. Wartość 86 400 odzwierciedla jeden dzień stworzenia wyrażony w sekundach. Jeden dzień stworzenia równoważny jest z siedmioma dniami stworzenia, czyli całością czasu stworzenia. Wartość ta powiększona została o czas dodatkowego pokolenia Boga. Wartość ta odzwierciedla czas stworzenia wyrażony w latach, z racji na równoważność sekund do lat. We wszystkich rachunkach, w których obliczony został względny wiek Wszechświata, wiek ten obliczony został w skali rocznej. W przypadku obliczania czasu stworzenia w skali rocznej potop kończy się wraz z zakończeniem roku 1655. Jednak w rachunku dobowym uwzględniono również 57,5 dnia; a przyjmując dzień dodatkowy, sprzeczny, uwzględniono 58,5 dnia, czyli czas, jaki mija pomiędzy rozpoczęciem roku 1656 a wyjściem Noego z arki. Tym samym możliwe jest stwierdzenie, zgodnie z którym w obliczeniach uwzględniono o 58,5 doby za dużo, a zarazem możliwe jest stwierdzenie, zgodnie z którym należy odjąć 58,5 doby od całości czasu stworzenia, czyli odjąć 58,5 doby od wartości 86 400, przy uwzględnieniu wartości sprzecznych oraz równoważności jednostek. Uzyskany wynik stanowi czas trwania doby startowej, który wynosi 8 581 140 lat.

Analogicznego obliczenia można dokonać zgodnie z następującym równaniem:

K2.
86 400 + [00] – (58 + [360 · 3 − 220]) = 8 640 000 – 58 860 = 8 581 140

Poszczególne składowe równania K2 są analogiczne do równania K1, z następującym zastrzeżeniem. W tym wypadku uwzględniana jest wartość 58 dni, czyli czas, jaki mija od rozpoczęcia roku 1656 do dnia wyjścia Noego z arki. Wartość ta powiększana jest o wartości sprzeczne 2 i 36. Uzyskany wynik stanowi czas trwania doby startowej, który wynosi 8 581 140 lat.

Odnosząc się do czasu trwania doby startowej, który wynosi 8 581 140 lat, należy wskazać, iż wartość ta stanowi faktyczny, początkowy czas istnienia Wszechświata obserwowalnego, liczony od wielkiego wybuchu do momentu, w którym rozpoczęły się pierwsze ruchy materii, rozumiane jako początek ruchów obrotowo-obiegowych, tożsamy najprawdopodobniej z rozpoczęciem procesu formowania się gwiazd, galaktyk oraz gromad. Czas trwania doby startowej może zostać potwierdzony odrębnymi obliczeniami, które wskazane zostały w 2.1.20.

We no longer support Internet Explorer. Please upgrade your browser to improve your experience. Find out more.