W takiej sytuacji Set rodzi się 200 000 000 lat po wielkim wybuchu, czyli w momencie narodzin pierwszych gwiazd, tym samym jego narodziny również rozumiane są jako narodziny światłości. Jeśli po siedmiu dniach stworzenia, które kończą się wraz z pierwszą sekundą, uwzględnimy wartości sprzeczne 2 i 36, a zarazem uwzględnimy siedem pokoleń, które występują pomiędzy Adamem a Setem, a których czas życia wynosi zero, to uzyskujemy wartość 380 000 000 lat, przyjmując równoważność Boskich sekund do ludzkich lat. W takiej sytuacji Set rodzi się 380 000 000 lat po wielkim wybuchu, czyli w momencie powstania pełnoprawnych galaktyk, tym samym jego narodziny również rozumiane są jako narodziny światłości. Jeśli natomiast stwierdzimy, iż Adam urodził się w pierwszym dniu stworzenia, a następnie zapiszemy ten dzień w formie sekundowej, bezzerowej, czyli w postaci wartości 864, a zarazem uwzględnimy siedem pokoleń, które występują pomiędzy Adamem a Setem, a których czas życia wynosi zero, to uzyskujemy wartość 8 640 000 000 lat, przyjmując równoważność Boskich sekund do ludzkich lat. W takiej sytuacji Set rodzi się 8 640 000 000 lat po wielkim wybuchu, czyli w momencie narodzin Słońca, tym samym narodziny Seta również rozumiane są jako narodziny światłości. Jednocześnie wskazuje to, iż doprecyzowanie czasu dokonane zostało poprawnie, ponieważ określony został moment narodzin Adama, czyli w tym wypadku moment wielkiego wybuchu, a zarazem wszystkie siedem dni stworzenia, jakie mijają do zakończenia pierwszej sekundy. Moment narodzin Seta, rozumiany jako początek światłości, pokrywa się natomiast ze stanem faktycznym, niezależnie od przyjętej metody obliczeniowej.

Podsumowując rachunek cząsteczkowo-zczegółowy, przy jednoczesnym uwzględnieniu rachunków poprzedzających, należy wskazać. W ujęciu nadrzędnym historia stworzenia świata przez Boga przedstawia dwa odrębne okresy ewolucyjne Wszechświata obserwowalnego. Pierwszy z nich stanowi ewolucję wszechświata kwantowego, który przypada pomiędzy wielkim wybuchem, rozumianym jako oddzielenie się oddziaływania grawitacyjnego od pozostałych oddziaływań, a zakończeniem ery hadronów, czyli zakończeniem pierwszej sekundy istnienia Wszechświata obserwowalnego.