Po podstawieniu wartości docelowych równanie F2 przybiera następującą postać:
F3.
(432 + 3 · 36 ∧ 1 ∧ |360 ∶ 2 ∶ 2 ∶ 2|) ∶ /10/
Tym samym równanie F3 przybiera postać analogiczną do równań C4 i C5 oraz E4 i E5, zgodną z następującą:
F4.
(540 ∧ 1 ∧ –45) ∶ /10/ = 5,4 ∧ 1 ∧ –45
F5.
5,4 ∧ 1 ∧ –45 = 5,4 · 10–44 s
Również w tym przypadku doprecyzowanie wartości 5,4 odbywa się zgodnie z równaniem D.
Odnosząc się do dodatkowego zera lub zer, które wynikają z dodatkowego pokolenia Boga, a które nie zostały uwzględnione w omawianym rachunku, należy wskazać, iż w przypadku rachunku szczegółowo-cząsteczkowego zera te rozumiane są następująco. Jeśli powiększymy uzyskaną wartość, czyli wartość 5,391247(60) · 10–44 s, o dodatkowe zero, do wartości 5,391247(60) · 10–45 s, to przeniesiemy się z czasu początkowego Wszechświata do czasu Boga. Kolejne zero pomniejsza bowiem uzyskaną wartość, przesuwając wartość główną, czyli wartość 5,391247(60), o jedno zero po przecinku, przy czym jakiekolwiek pomniejszenie omawianej wartości powoduje cofnięcie się do osobliwości początkowej, a w ujęciu ewolucyjnym do ery Plancka. Wskazuje to jednoznacznie, w jaki sposób należy rozumieć Podmiot Boga. W ujęciu Pism Świętych Bogiem nazywamy osobliwość początkową, a zarazem erę Plancka, która to osobliwość początkowa dokonała wielkiego wybuchu, w efekcie czego powstał Wszechświat obserwowalny. Z tego też względu Bóg określany jest mianem Wiekuistego, a zarazem mianem Stwórcy, co szczegółowo omawiane jest w dalszej części niniejszego rozdziału.
Rachunek szczegółowo-cząsteczkowy określił moment narodzin Adama, który przypada na czas 5,391247(60) · 10–44 sekundy, natomiast nie określił momentu narodzin pozostałych członków pierwotnej rodziny Adama. Określenie to może zostać dokonane poprzez stosowną interpretację omawianego rachunku, przy uwzględnieniu wyników uzyskanych w rachunkach poprzedzających.