Jeśli uwzględnimy fakt, zgodnie z którym w rachunkach cząsteczkowych wartość sprzeczna 2 musi być uwzględniana również osobno, to zasadne jest drugie zastosowanie wartości sprzecznej 2. W efekcie również uzyskujemy wartość 45, zgodnie z równaniem 47 – 2. Wartość /10/ odzwierciedla zmianę czasu, jaka została dokonana po potopie i rozumiana jest jako konieczność podzielenia wartości głównej przez dziesięć, w celu odczytania wyniku w skali współczesnej. Również w tym wypadku dzielenie odbywa się od lewej. W efekcie równanie C₃ przybiera następującą postać:

Stosując zapis współczesny, równanie C₄ przybiera następującą postać:

Jak zostało wskazane w akapitach poprzedzających, uzyskana wartość stanowi jednostkę czasu Plancka, czyli drugą z jednostek Plancka, niezbędną do opisania początkowych momentów Wszechświata, a zarazem Wszechświata całościowego.

Zgodnie z aktualnymi ustaleniami nauki czas Plancka wynosi w przybliżeniu 5,4 · 10^–44 sekundy, przy czym wartość ta może zostać wyrażona precyzyjnie. Czas Plancka wyrażony precyzyjnie wynosi 5,391247(60) · 10^–44 sekundy. Fakt, zgodnie z którym wartość uzyskana w równaniach C wyraża wynik w przybliżeniu, wynika z nieuwzględnienia w równaniach wartości ⟨·1·⟩ oraz ⟨1⟩. Nieuwzględnienie to zostało dokonane celowo, aby wskazać, iż równanie uogólnione również pozwala na uzyskanie czasu Plancka.

Uwzględniając brakujące wartości ⟨·1·⟩ oraz ⟨1⟩, uzyskujemy następujące równanie:

Podstawiając wartości docelowe, równanie D₁ przybiera następującą postać:

W równaniu D₂ wartości ⟨1⟩ oraz ⟨·1·⟩ wyrażone zostały w postaci analogicznej do tej, która zastosowana została w rachunku dobowo-cząsteczkowym, czyli w postaci wartości 1 wyrażającej jeden dzień. Przy czym pierwsza z tych wartości odejmowana jest ciągiem od ostatniej, ponieważ wyraża powtórzenie dnia siódmego, czyli kontynuację opisu. Druga z tych wartości dodawana jest klasycznie ciągiem, ponieważ wyraża powtórzenie wszystkich siedmiu dni, czyli odrębny opis.