Doprecyzowanie wartości 1,6 następuje niejako samoistnie, zgodnie z logiką, jaka wynika z wcześniej dokonanych obliczeń. Tym samym zasadne są następujące stwierdzenia.

Omawiany opis stworzenia świata przez Boga wyrażony został w taki sposób, aby wiek Wszechświata mógł zostać obliczony, a raczej musiał zostać obliczony, z zastosowaniem trzech metod. Po obliczeniu pojawia się wątpliwość, dotycząca pierwszej sekundy istnienia Wszechświata. Otwierając Wikipedię, a następnie sprawdzając, w którym momencie Wszechświat powstał, odczytujemy czas Plancka, a także pozostałe jednostki główne Plancka, czyli masę oraz długość. Zapisując te trzy jednostki, a następnie rozważając je czysto matematycznie, okazuje się, iż każdą z nich można obliczyć z zastosowaniem tych samych trzech metod obliczeniowych, które wykorzystane zostały do obliczenia obserwowalnego wieku Wszechświata. W efekcie dokonanie trzech pierwszych rachunków wymusza dokonanie trzech kolejnych, natomiast metodologia wykonania trzech kolejnych rachunków zdeterminowana jest zarówno przez wcześniej dokonane rachunki, jak i konieczność dopasowania wyniku do oczekiwanego, co można opisać następującymi słowami. Dokonując obliczenia wyłącznie na kartce, bez konieczności dokonywania jego uzasadnienia tekstowego, obliczenie jest niezwykle proste, ponieważ wartość 1655 ma się tak do wartości 1,616255; jak wartość 1655 do wartości 1,60055, o ile wartość sprzeczną 36 zamienimy na wartość sprzeczną 2. Wartość sprzeczna 36, rozumiana jako ilość zer, po których należy zapisać wartość 1,616255; nie wymaga żadnej operacji i nasuwa się samoistnie. Końcowa wartość (18) również dodawana jest samoistnie, ponieważ stanowi wartość 36 podzieloną przez wartość 2, a zarazem połowę roku potopu. Należy zatem stwierdzić, iż opis stworzenia wyrażony został w taki sposób, który powoduje, iż poprawne obliczenie czasu stworzenia, przy jednoczesnej znajomości jednostek Plancka, wymusza obliczenie również jednostek Plancka, a jednocześnie wymusza konieczną do stosowania metodologię obliczeniową. Określone w niniejszym akapicie dotyczy również dwóch kolejnych jednostek Plancka, o których mowa w dwóch kolejnych punktach.