W tym wypadku wartość zawarta w nawiasie prostym wyraża zarówno wartość dziesięć, jak i potęgę ujemną, co oznacza, iż współcześnie zapisywana jest jako 10–35, natomiast w starożytności rozumiana była jako 1–36. Wartość /10/ odzwierciedla zmianę czasu, której Bóg dokonał po potopie i rozumiana jest jako konieczność podzielenia wartości głównej przez dziesięć. Oznacza to, iż jeśli nie dokonamy dzielenia przez dziesięć, uzyskana jednostka będzie odczytywana w przedpotopowej skali czasu. Aby wyrazić ją w skali współczesnej, zasadne jest dokonanie dzielenia przez dziesięć. Biorąc pod uwagę fakt, zgodnie z którym obliczenie dokonywane jest w dół, do wartości niższego rzędu, dzielenie również musi zostać dokonane w dół, co w tym wypadku oznacza dzielenie od lewej. W niniejszym tekście dzielenie od lewej wyrażane jest z zastosowaniem nawiasu ukośnego. W efekcie równanie C3 przybiera następującą postać:

C4.
(161625518 ∧ 1–36) ∶ /10/ = 1,61625518 ∧ 1 ∧ –36

Jak zostało wskazane, równanie C4 należy dostosować do zapisu współczesnego, w którym do określania wartości zer po przecinku stosowany jest zapis · 10–35, a nie zapis · 1–36. Co oczywiste, w kontekście ilości uzyskanych zer wartość nie ulega zmianie. W efekcie równanie C4 przybiera następującą postać:

C5.
1,61625518 ∧ 1–36 = 1,616255(18) · 10–35 m

We współczesnej nauce, w jednostkach Plancka, wartości zawarte w nawiasach określane są mianem szacowanego błędu standardowego. W ujęciu omawianego rachunku wartość w nawiasie odzwierciedla wartość sprzeczną, doprecyzowującą, co w pewnym sensie stanowi analogię. Z tego też względu uzyskane wyniki zapisywane są zgodnie z zapisem stosowanym współcześnie, czyli wraz z nawiasem.

Obliczenie początkowej jednostki Wszechświata, czyli w tym wypadku długości Plancka, uwzględniające równanie A1, zgodne jest z następującym równaniem:

D1.
1⟨⟨1 + 6⟩⟩ + 1 + {2 * 36 * 3 * 0}

Gdzie podkreślona wartość 1 odzwierciedla pierwszą sekundę życia Wszechświata, która to sekunda musi zostać doprecyzowana, a doprecyzowanie to dokonywane jest przy uwzględnieniu równania nadrzędnego zawartego po znaku koniunkcji. Również w tym wypadku zasadne jest ustalenie poprawnej kolejności składowych.

We no longer support Internet Explorer. Please upgrade your browser to improve your experience. Find out more.