W omawianym w niniejszym punkcie rachunku dobowo-cząsteczkowym obliczenie początkowego momentu istnienia Wszechświata dokonywane jest poprzez odwzorowanie metodologii zastosowanej w rachunku dobowym, o którym mowa w 2.1.10. W rachunku szczegółowo-cząsteczkowym, zawartym w punkcie kolejnym, obliczenie początkowego momentu istnienia Wszechświata dokonywane jest poprzez odwzorowanie metodologii zastosowanej w rachunku szczegółowym, o którym mowa w 2.1.11. – 2.1.12. Natomiast w rachunku jednostkowo-cząsteczkowym, zawartym w 2.1.17., obliczenie początkowego momentu istnienia Wszechświata dokonywane jest poprzez odwzorowanie metodologii zastosowanej w rachunku jednostkowym, o którym mowa w 2.1.13. – 2.1.14. We wszystkich trzech rachunkach cząsteczkowych czas obliczany jest w dół, od pierwszej sekundy do momentu stworzenia świata, który w czasach współczesnych zwany jest wielkim wybuchem. Każdy z rachunków cząsteczkowych, analogicznie do rachunków poprzedzających, dokonywany jest z zastosowaniem odrębnej metody obliczeniowej, w efekcie każdy z nich pozwala na wyciąganie całkowicie odrębnych wniosków w zakresie wydarzeń, jakie odbywają się w przedmiotowym czasie.

Odnosząc się do metodologii obliczeniowej stosowanej we wszystkich trzech rachunkach cząsteczkowych, należy wskazać. Jak zostało wyjaśnione w części poprzedzającej, wartość sprzeczna 2 nie wpływa całość czasu stworzenia, a jedynie dotyczy wydarzeń, które odbywają się wewnątrz czasu stworzenia. Z tego też względu w rachunkach poprzedzających, w których obliczany był całościowy czas stworzenia, wartość sprzeczna 2 nie była uwzględniana bezpośrednio jako wartość wyrażana w treści rachunków. Obliczenia dokonywane w rachunkach cząsteczkowych nie zmieniają ustalonego już czasu istnienia świata, a jedynie doprecyzowują wydarzenia, jakie odbywają się wewnątrz tego czasu, czyli w pierwszej sekundzie. Skoro do określenia całościowego czasu istnienia świata zasadne jest obliczenie czasu, jaki mija od pierwszej sekundy do czasów współczesnych, a następnie doprecyzowanie tego czasu w zakresie pierwszej sekundy. A zarazem, skoro w treści opisu stworzenia wartość sprzeczna 2 odnosi się do tych obliczeń, które dotyczą wydarzeń odbywających się wewnątrz całościowego czasu istnienia. To skutkuje to następującym stwierdzeniem.