Odnosząc się do jednostek czasu pomniejszych niż wiek, zasadne jest następujące wyjaśnienie.

Skoro w rachunku jednostkowym wartość czasu stworzenia, wyrażona w treści omawianych Pism Świętych w latach, a rozumiana jako stworzenie człowieka i zawarcie z nim pierwszego przymierza Abrahamowego, musi zostać zapisana w postaci wartości 3 888 000 lat, to oznacza to następujące. W ujęciu ewolucyjnym wiek, czyli jednostka, której czas trwania wynosi 4 320 000 lat, dzieli się na dwie części, gdzie czas trwania pierwszej z tych części wynosi 3 924 000 lat, natomiast czas trwania drugiej z tych części wynosi 396 000 lat. Podział ten odzwierciedla współczesny podział na początkowe 90% ewolucji oraz szczytowe 10% ewolucji danego poziomu ewolucyjnego. Natomiast w ujęciu jednostek czasu wiek dzieli się na dwie części, gdzie czas trwania pierwszej z tych części wynosi 3 888 000 lat, natomiast czas trwania drugiej z tych części wynosi 432 000 lat. Oznacza to, iż w ujęciu jednostek czasu wiek dzieli się na równomierne części, po 432 000 lat każda. W efekcie na jeden wiek przypada 10 takich części, zgodnie z następującym równaniem:

We współczesnej skali geochronologicznej jednostki czasu pomniejsze niż wiek nazywane są chronami oraz momentami, jednak czas ich trwania nie odnosi się do wskazywanego w niniejszym oraz dalszych akapitach. Z tego też względu dla wszystkich jednostek czasu pomniejszych niż wiek nazwy zostały zaproponowane przez autora niniejszego tekstu. Jednostka, o której mowa, a której czas trwania wynosi 432 000 lat, nazywana jest piętrem.

Niezależnie od informacji zawartych w akapicie poprzedzającym, w omawianym zakresie, należy wskazać następujące fakty. Skoro z wartości czasu, wyrażonego w treści omawianych Pism Świętych w latach, wyodrębniany jest czas, jaki mija do potopu, a czas ten, powiększony o wartość sprzeczną 36 lat, wynosi 1728 lat, zgodnie z równaniem 1656 + 36 = 1728. To oznacza to, iż pierwsza część wieku trwa 1 728 000 lat, natomiast ostatnia część wieku trwa 432 000 lat. Wartość 1 728 000 stanowi czterokrotność wartości 432 000, zgodnie z następującym równaniem:

W efekcie zasadne są następujące stwierdzenia. Pierwsza część wieku stanowi czterokrotność wartości 432 000 i wynosi 1 728 000 lat.