Skoro na cały czas istnienia Układu Słonecznego będzie przypadało dziesięć dób życia tego Układu, a pierwotne stworzenie człowieka nastąpiło wraz z nastaniem doby szóstej, to oznacza to, iż pierwotne stworzenie człowieka nastąpiło po upływie pięciu dób, czyli równo w połowie czasu życia Układu Słonecznego, czyli 868 793 040 lat przed rokiem narodzin Jezusa Chrystusa, w momencie, w którym wiek Wszechświata wynosił 12 960 000 000 lat, zgodnie z następującymi równaniami:

W miejscu tym należy wskazać, iż zgodnie z aktualnymi ustaleniami nauki, na czas 868 793 040 lat temu przypada ostateczne rozróżnienie ówczesnych organizmów wielokomórkowych na organizmy roślinne oraz zwierzęce. Oznacza to, iż zgodnie z treścią omawianych rachunków pierwotne stworzenie człowieka nastąpiło wraz z powstaniem pierwszego organizmu prazwierzęcego. W ujęciu naukowym należy to określić następująco. Jeśli dobę, której czas trwania wynosi 8 640 000 000 lat, nazwiemy dobą kosmiczną lub supereonem, a połowę doby kosmicznej, której czas trwania wynosi 4 320 000 000 lat, nazwiemy eonem, to pierwotne stworzenie człowieka nastąpiło wraz z rozpoczęciem drugiego eonu drugiej doby kosmicznej. W ujęciu życia Układu Słonecznego stworzenie to nastąpiło wraz z rozpoczęciem drugiego eonu życia Układu Słonecznego, czyli równo w połowie życia tego Układu, licząc czas życia od wybuchu supernowej do zakończenia ciągu głównego tego Układu.

W dalszej części niniejszego tekstu doba, której czas trwania wynosi 8 640 000 000 lat, nazywana jest również dobą kosmiczną, połowa tej doby, czyli okres, którego czas trwania wynosi 4 320 000 000 lat, nazwany jest również eonem, natomiast doba, której czas trwania wynosi 864 000 000 lat, nazywana jest również dobą astralną.

Skoro od momentu stworzenia człowieka możliwe jest liczenie czasu istnienia pokoleń ludzkich, to oznacza to, iż liczenie czasu życia pokoleń ludzkich zaczyna się wraz z rozpoczęciem drugiego eonu życia Układu Słonecznego, czyli w momencie, w którym wiek Wszechświata wynosił 12 960 000 000 lat.

Skoro zakończenie życia Układu Słonecznego nastąpi wraz z zakończeniem aktualnego eonu, to oznacza to, iż zakończenie liczenia czasu życia pokoleń ludzkich nastąpi wraz z zakończeniem drugiego eonu życia Układu Słonecznego, czyli w momencie, w którym wiek Wszechświata będzie wynosił 17 280 000 000 lat.